Пауль Хиндемит

Пауль Хиндемит (нем. Paul Hindemith; 16 қараша 1895, Ханау - 28 желтоқсан 1963, Майндағы Франкфурт) — неміс композиторы, музыка теоретигі, дирижер, скрипкашы және альтшы.

Пауль Хиндемит

Өмірбаяны

13 жасынан оркестрлерде жұмыс істеп, Майндағы Франкфурт консерваториясында композиция теориясынан сабақ алды. Берлиндегі Жоғары музыка мектебнің профессоры (1927-35). Хиндемит бірнеше опера, балеттер мен симфониялар, камералық шығармалар, аса күрделі формадағы музыкалар мен әәуесқойлар үшін қарапайым пьесалар жазды. Ол гуманистік идеяларды насихаттап, реакцияға қарсы шықты. Өнерінің алғашқы кезеңінен И.Брамс пен М.Регердің ықпалы айқын байқалады. 1-ші дүниежүзілік соғыстан кейін оның музыкасында экспрессионистік бүлікшілдік, күрескерлік сипат басым болды. 30 жылдардың ортасынан немістің ұлттық музыка дәстүрін (Бах, Бетховен, Брукнер) қайта жаңғыртуға бет бұрды. Сонымен қатар композитор - полифонист ретінде кең таныла басталды. "Суретші Матисс" операсына тыйым салынып, саяси қуғын көрген Хиндемит алдымен Швейцарияға, 1940 жылы АҚШ - қа қоныс аударды. 1953 жылдан Швейцарияда тұрды. Ол өлгеннен кейін Блонэ қаласында "Хиндемит қоры" деп аталатын композитор мұрасын жинап, зерттеу орталығы құрылды.

Еңбектері

• "Композиция құрудың көмекші құралы" (1-3 томы, 1937-70 жылдары),
• "Композитор дүниесі" (1952) кітаптардың авторы.

Сыйлықтары

Бальцан сыйлығы (1962).