Попшылдар

Попшылдар - қашқан попшылдықтың негізінде пайда болған, өзінің шіркеулік ұйымы бар ескі дәстүрлі бағыттардың бірі. Попшылдардың попшыл еместерден айырмашылығы, олар иерархия мен шіркеудің 7 құпиялық ілімін мойындайды. Орыстың православия шіркеуімен келіспеушілігі негізінен салт- жоралар жағына ғана қатысы болды. Попшыл еместер көзқарасына қарама- қарсы Попшылдар Никонов шіркеуіне және оның дін басыларына антихристің пайда болуы ретінде емес, күпірлер ретінде қарады. Сондықтан Попшылдар Никонов шіркеуінен қашқан поптарды оларды қайта шоқындырғаннан немесе май жаққаннан кейін қабылдауға болады деп санады. Никонов шіркеуінің дін басыларын пайдалануға жол беруді мына жағдай аса қажет етті, себебі Попшылдардың өз арасында епископтар болған жоқ, сондықтан олар дін қызметкерлерінің міндетін өз беттерімен атқара алмады. 1853 жылы Москвада Рогож зиратында Попшылдардың діни орталығы - Москваның және бүкіл Русьтың ескі дәстүрлі архиепископиясы құрылды, бұл Белокриниц иерархиясын біріктірді. Попшылдардың бір бөлігі 1800 жылы ресми шіркеумен келісімге келді, нәтижесінде бір діндегілер деп аталатын пайда болды (құдайға құлшылық ету ескі дәстүрлі ереже бойынша жүргізілді, ал священниктер православие иерархтарының қарамағында болды). Қазіргі кезде көптеген Попшылдар қауымы тарап кеткен, ал попшылдық екі шіркеу - Москваның және бүкіл Русьтың архиепископиясы басқаратын Белокриниц иерархиясы және Беглопоповск шіркеуі (Новозыбков қаласында) түрінде сақталып қалды.