Пьер Кюри
Пьер Кюри (фр. Pierre Curie; 15 мамыр 1859, Париж — 19 сәуір 1906, Париж) — француз физигi, радиоактивтiлiк туралы ғылымның негiзiн құраушылардың бiрi, Париж ғылым академиясының мүшесi, 1903 жылғы Нобель сыйлығының иегері.
Пьер Кюри | |
фр. Pierre Curie | |
Туған күні | |
---|---|
Туған жері | |
Қайтыс болған күні | |
Қайтыс болған жері | |
Азаматтығы | |
Ғылыми аясы | |
Жұмыс орны |
Париж университеті |
Альма-матер |
Сорбонна |
Ғылыми жетекші | |
Атақты шәкірттері | |
Марапаттары | |
Қолтаңбасы | |
1877 ж. Париж университетiн бiтiрiп, сонда 1878-1883 ж.ж. ассистент болып жұмыс iстейдi. 1883-1904 ж.ж. физика және химия мектебiнде қызмет етедi.
1904 ж. бастап Париж университетiнiң профессоры болады.
Кюридiң зерттеулерi кристалдар теориясына, магнетизмге, радиоактивтiлiкке арналған.
1880 ж. өзiнiң iнiсi минералог Ж.Кюримен бiрге пьезоэлектрлiк эффект құбылысын және керi эффект – кристалға электр заряды берiлген кезде серпiмдi деформациясының пайда болуын ашады.
1884-1885 ж. кристалдардың түзiлу теориясын дамытып, олардағы симметрия заңын зерттедi, кристалл жақтарының беттiк энергиясының түсiнiгiн берiп, кристалдардың өсуiнiң жалпы принципiн бердi.
1897 ж. бастап ол өзiнiң жұбайы М.Складовская-Кюримен бiрге радиоактивтiлiк теориясына үлкен жетiстiктер алып келдi. 1898 ж. жаңа радиоактивтi элементтер – полоний мен радийдi ашты, 1899 ж. радиоактивтi сәуле шығарудың күрделiлiгiн, оның қасиеттерiн анықтады.