Радиорелейлі байланыс
Радиорелейлі байланыс - (радио және фр. relais - аралық станса) - антенналары бір-біріне тікелей көрінетін қашықтыққа орналату қабылдау-тарату радиостансаларының тізбегі арқылы жүзеге асырылатын радиобайланыс. Әр станса көрші стансадан сигнал қабылдап, күшейтіп, әрі қарай таратады. Радиорелелі байланыс дециметрлік толқындар арқылы көп арналарды телефон, телеграф, теледидар, т.б. сигналдарын таратуға пайдаланады. Бұл диапазонның басқа диапазондарға қарағанда сигнал тарату арналары көп атмосфералық және индустриалық кедергілерге тәуелділігі төмен. Бағытталған антенналар арқылы бірнеше таратқыштармен бір мезгілде жұмыс істей алады. Көршілес стансалардың ара қашықтығын арттыру үшін олардың антенналарын мүмкіндігінше биік етіп орнатады. Жазық жердегі стансалардың ара қашықтығы 40 - 50 км болады. Әдетте бір стансада қабылдау-тарату апаратарының кешені арқылы бір неше арнамен байланыс орнатылады. Радиорелелі байланыс желісі магистралдық (сыйымдылығы жоғары), зоналық (сыйымдылығы орташа), аз арналы (темір жолда, газ және мұнай құбырғыларында, т.б.) және аз арналы жылжымалы (әскери істерде) түрлерге ажыратылады. Радиорелелі байланыс алғаш рет 1935 ж. Нью-Йорк пен Филадельфия қалалары арасында орнатылған. Аса жоғары жиілік техникасының дамуы 20 ғ-дың 50-жылдарынан бастап Радиорелелі байланысты кеңінен қолдануға мүмкіндік туады.
