Ричард Джон Робертс
Ричард Джон Робертс (ағылш. Richard John Roberts; род. 6 қыркүйек 1943, Дерби, Англия) — британдық биохимик және молекулалық биолог. Эукариоттық ДНҚ интрондар мен сплайсинг механизмін ашқан. 1993 жылы Филлип Шарппен бірге Робертс «бір-біріне тәуелсіз,геннің дискретті құрылымын ашқаны үшін» Физиология немесе медицина саласындағы Нобель сыйлығы.
| Ричард Джон Робертс | |
| Richard John Roberts | |
.jpg) | |
| Туған күні |
6 қыркүйек 1943 (81 жас) |
|---|---|
| Туған жері | |
| Азаматтығы | |
| Ғылыми аясы |
Молекулярлық биология |
| Марапаттары |
|
Өмірбаян
өңдеуРичард Джон Робертс өмірге 6 қыркүйекте атақты Дерби ағылшын қаласында автомеханик отбасында келген. Анасы үй шаруасында болған. Робертс 4 жасқа келгенде, отбасы Бат қалашығына көшіп келеді, онда орта мектепті бітіреді. Мектепке кейін оның есімі берілді. 1965 жылы Робертс Шеффилда университетіне (Шеффилд) оқуға түседі және сонда аспирантураны бітіреді. Бір жылдың ішінде флавоноидтер ол іс жүзінде зерттеу тақырыбында кандидаттық диссертациясын аяқтады, бос уақытында, ол молекулярлық биологияға қызықты. 1969 жылы қаңтар айында Робертс кандидаттық диссертациясын қорғағаннан кейін Гарвард университетіне ауысып, қарқынды түрде тасымалдау РНҚ және Даниел Натанстың рестрикциондық ферменттер жайлы жұмыстарымен танысады, бұл ДНҚ-ны егжей-тегжейлі зерттеу үшін жол ашты. 1973 жылы, Робертс Колд Спринг Харбор лабораториясына (Нью-Йорк көшіп келді. Рестриктаза туралы бұрын зертханада белгілі және анықталған, жиналған коллекцияны пайдаланып, Робертс аденовирус-2-ні зерттеді, жекелегенде инициации және матрицалық РНҚ вирусының есептеу соңдарындағы жерлерiн зерттеді. Алайда, бір күні ол РНҚ сплайсингін зерттеуге ауысады.
1992 жылы ол зертханалық қолдануға арналған ректриктаздарды шығара бастаған Нью-Ингланд Биолабс биотехнологиялық компаниясына ауысады.
1993 жылы, Робертс және Шарппен бірге «бір-біріне тәуелсіз, геннің дискретті құрылымын ашқаны үшін» Физиология немесе медицина саласындағы Нобель сыйлығы алды .