Руанда (халық)

Руанда (ньяруанда) — Банту тобының халқы, Руанданың негізгі халқы. Саны 11,5 миллионнан астам адамды құрайды, оның 10,1 миллионы хутулар, 1,2 миллионы тутсилер және 0,2 мыңнан астамы пигмей-твалар (2014 ж., бағалау). Олар сондай-ақ Конго Демократиялық Республикасының шығысында (2-3 миллион адам), Танзанияда (470 мың адам), Угандада (314,6 мың адам - ​​2002, халық санағы), Бурундиде (140 мың адам) және т.б.

Руанда
ньяруанда
Бүкіл халықтың саны

11,5 млн.

Ең көп таралған аймақтар
 Конго Демократиялық Республикасы

2-3 млн.

 Танзания

470000

 Уганда

314600

 Бурунди

140000

Тілдері

руанда тілі

Діні

католицизм, дәстүрлі нанымдар

Тілі

өңдеу

Тілі - руанда тілі.[1]

Діні

өңдеу

Сенушілер негізінен католиктер, кейбіреулері дәстүрлі нанымдарды ұстанады.[2] 1994 жылдан бастап ислам діні тарай бастады.

Қалыптасуы

өңдеу

Банту тілінде сөйлейтін халықтардың ата-бабаларының қазіргі Руанда мен Бурунди республикаларының аумағына қоныс аударуы, біздің дәуіріміздің екінші мыңжылдықтарының ортасында болған. Этноәлеуметтік саралану процестері Руанда мен Рундидің екі этнографиялық топқа бөлінуіне әкелді: хуту және тутси.[3]

Кәсібі

өңдеу

Тва - аңшылар мен теруші, ұлы билеушілер сарайындағы билер, әскердегі барлаушылар. Хутулар – егіншілер (бұршақ тұқымдас, құмай, жүгері, банан, көкөністер) малды жайылымға алды, бірақ оны иеленуге құқығы болмады. Тутсилер ірі мал табындарының иелері болды және басқарушы ақсүйектер қабатын құрады. Отаршылдық кезінде және тәуелсіздік алғаннан кейін таптық бөліністер жойылды. Экспорттық дақылдармен (банан, кофе, шай) айналысатын хутулар капитал жинап, көпестер мен әкімшілер болды. Малынан айырылған тутсилер бұрынғы артықшылық жағдайынан айырылып, егіншілікке бет бұрды.[4]

Өмір салты

өңдеу

Туыстық есеп патрилинейлік, неке вирилокальды. Неке жасы: ұл бала үшін – 18-20 жас, қыз бала – кәмелеттік жасқа толған кезде. Неке ақысы – малмен төлеу, оны төлеу мүмкін болмаған жағдайда – қайын атаға 1-2 жыл жұмыс істейді. Әмеңгерлік сақталған (одан бас тарту әйел мен балаларды мұрадан айыруға әкеп соғады). Көп әйел алу бар.

Дәстүрлі тағамдары – сүт және өсімдік тектес тағамдар.

Дәстүрлі киімдері – белдік (белден тізеге дейін) және ешкі терісінен (ерлер үшін) немесе сиыр терісінен (әйелдер үшін) тігілген жамылғы. Тутси мбугудан киген, кейінірек - жеңіл маталардан, екі матадан: біреуі белге оралған, екіншісі иығына бекітілген шапан ретінде киілген. Маталар Үнді мұхиты жағалауындағы араб көпестерінен сатып алынған. Ақ, көк, қызыл моншақтардан жасалған зергерлік бұйымдар қолданылған.

Музыкалық және би фольклоры бар, ауызша поэзия дамыған.[4]

Дереккөздер

өңдеу