Саканоуэ но Корэнори

Саканоуэ но Корэнори (жап. 坂上是則, ағылш. Sakanoue no Korenori, IX ғасырдың аяғы — X ғасырдың басында өмір сүрген) — Хэйан дәуіріндегі вака жанрында жазған Жапония ақыны. Ол орта ғасырлардағы «Отыз алты мәңгілік сарын» ақындарының бірі. Көне әскери әулеттің өкілі. Ол Хэйан дәуірінің бас кезеңінде генерал һәм сегун болған Саканоуэ но Тамурамароның (жап. 坂 上 田村 麻 呂, 758 - 17 маусым 811 ж.) төртінші ұрпағы, яғни шөпшегі еді дейді деректер. Дегенмен Корэнори заманында бұл әулеттің ер кісілері Императордың сарай қызметі «Накацукаса»-да, құпия қызмет атқарған деседі.

Саканоуэ но Корэнори

887-ші – 897-ші жылдар аралығындағы император Уда (867-931) тұсында Саканоуэ-но Корэнори император сарайында ұйымдастырылған сан-алуан ақындар сайысына Ки-но Сурайуки, Осикоти-но Мицунэ, Мибу-но Тадаминэ және басқалармен белсене қатысқан. Оның өлеңдері өз заманындағы «Кикинвакасю»-дан бастап барша танымал антологиялық жинақтарға енген.

Саканоуэ-но Корэноридің өзінің қаламынан шыққан «Корэнори-сю» антологиялық жинағы сақталған. Оның ақындық иірімі Ки-но Сурайукидің өлең жазу мәнерімен үндес еді дейді мамандар.

Саканоуэ-но Корэноридің өлеңдерінің бірі Огура Хиакунин Иссюдің антологиялық жинағына № 31 реттік белгісімен енген. Жалпы оның қырық бір өлеңі империяның антологиялық жинақтарына енген.

Саканоуэ-но Корэнори сондай-ақ, өз заманының танымал ақыны, «Отыз алты мәңгілік сарын» ақындарының бірі Саканоуэ но Мочикидің (жап. 望 城, ум. 975) әкесі.

Алайда, Саканоуэ-но Корэноридің ақындығына қарағанда спорттағы беделі тым жоғары болған. Ол қазіргі футболдың бастауындағы ойындардан саналатын «кемари» ойыны бойынша империя чемпионы болған. 905 жылы 2-ші наурызда Император сарайының алдында өткен «кемари» оиынында Саканоуэ-но Корэнори командалас жолдастарымен бірге допты үздіксіз 206 алты рет соққандығы және Императордың жоғары бағасын алғандығы айтылады.

Өлеңі

朝 ぼ ら け
有 明 の 月 と
み るま で に
吉野 の 里 に
ふ れ る 白雪

Asaborake
Ariake no tsuki to
Miru made ni
Yoshino no sato ni
Fureru shirayuki

***

Рауан
Ёшино көгінде -
Қалықтап ақша қар
Ақ ұлпа, тым тылсым
Теңеуге жоқ сөзім
Ай нұры бозарған тек қана

***

Ол бірде өлеңді пердеге жазылған сурет ретінде жазады да оны пердеге іліп қойған екен ...

Қуарған күріш сабағы
Дәннен шашу шашады
Таудағы егін алқапта.
Жанары қаздың мөлдірер,
Тым мұңлы күздің сол әні...