Саркофаг (гр. sarkophagus, дәлме-дәл — тән жегіш, алғашқы мағынасында — әк тасының бір түрінің аты) — ағаштан, тастан, мрамордан жасалып, әсем жазбалармен көркемделетін, ашық аспан астына, не арнайы құрылыс ішіне қойылатын табыт. Ең көне Саркофаг Мысырдың 4-билік етуші әулетінде сақталған. Саркофаг Египеттен Сирия, Финикия арқылы Грекияға, Римге таралған. Саркофагтың сыртқы пішіні әр түрлі: мумия тәрізді, төртбұрыш, т.б. Самарқандтағы Әмір Темір, Париждегі Наполеон І табыттары Саркофаг болып есептелінеді. Қазақстанда Берел қорымының тоң басқан обасынан ағаш Саркофагқа салынған адам мен оның жанына он үш жылқыны қоса қойған жерлеу орны ашылған.[1]

[2]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақ Энциклопедиясы, 7 том
  2. Қазақ мәдениеті. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2005 ISBN 9965-26-095-8