Сибауәйһи
Әбу Бишр Амр ибн Осман ибн Қамбар, Сибәуәйһи (араб.: سيبويه) деген лақаппен танымал араб тілінің имамы, наху ғылымының шейхі, бітетін шегі (шамамен 760- шамамен 797). Ол алғашқы боп наху ілімін жеңілдетіп, жеткізген адам. Оның араб тілінің емлесіне арналған «әл-Китаб» деп аталған кітабы бар. Бұл кітапта араб тілінің қағидалары алғашқы рет жиналып, реттелген. «Адамдар наху ғылымында бұл кітап сияқты (кітап) жазған жоқ»[1].
«Сибәуәйһи» парсы тілінен «алманың иісі» деген мағына береді. Сибәуәйһи парсының Шираз қаласының маңындағы Байда қаласында туылып, бстапқыда Бану әл-Харис ибн Кағб руының, содан кейін Рабиғ ибн Зияд әулетінің малайы болады[2]. Ол жас кезінде Басра қаласына барып араб тілінен білім алған. Оның ең атақты ұстазы әл-Халил ибн Ахмад әл-Фараһиди (орыс.)қазақ. болған.