Синойкизм (грек. Synoikismos, synoikizo - бірге қоныстанамын) – ежелгі мемлекетттерде (Грекияда, Римде т.б) бірнеше дербес қоныстар мен қалалардың біртұтас полиске бірігіп, қосылу процесі. Синойкизм нәтижесінде біртіндеп тайпалық бытыраңқылық жойылды, бір орталықтан басқару органдары пайда болды, экономикалық бірлестік күшейді, бұрынғы жекеленген тайпалар мен қауымдардың соғыс күші нығая түсті.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Қазақ Совет Энциклопедиясы. Алматы қаласы,1977 ж. 10-том, Самал Жел-Тегене. 165-бет