Софиология

Софиология - София — күдайдың даналығы жайындағы ілімдер жинағы. С. інжілдің (Библияның) текстеріне, әсіресе Сүлеймен пайғамбардың Даналық кітабына сүйенеді. Б.з.б. бірінші ғасырлардағы гностиқтердің ілімі бойынша, София дегеніміз — жеке тұлға. Ол тарихи даму процесінің бір ерен сатысында өз көрінісін табады. Еуропалық мистиктер Беме, Сведенборг, Пордедж және т.б. Софияны жеке тұлға деп таниды. Софиология мәселелері 19 ғ. соңындағы 20 ғ. басыңцағы орыс діни философтарыньщ (В. Соловьев, П.Флоренский, Н.Бердяев, С.Булгаков және т.б.) шығармаларында кең талқыланады. С-лық концепцияларға ортақ принциптер төмендегідей: София дегеніміз — жеке тұлға. София — Мәңтілік әйелдік, нөзіктік (немесе Мәңтілік Пөқтік). София платондық идеялар әлеміне жақын, бірақ саналы біртұтас организм. София — адам мәдениетінің бастау көзі. Болашақта адамзат Софияның ұжымдық көрінісі — Адам күдай күйіне өтеді. София Шіркеумен, құдай анамен, Періштемен теңестіріледі. София әлемде, Бұл дүниеде сүлулық, үйлесімділік, төртіп және рет арқыны көрінеді.