Стенофагия (грекше «στενός» - тар, шектеулі және « φᾰγεῖν» - ішіп-жеу, қоректену) – жануарлардың қорек көзінің бір түріне ғана тар шеңберде маманданған жағдайы. Яғни қоректік заттың бір түрі немесе құрамы жағынан біртектес болып келетін бірнеше түрі бойынша қоректену болып табылады. Стенофагияның биологиялық тұрғыда артықшылығы біршама қолайлы бейімделу негізінде азықтың санаулы түрін тиімді қолдануда жатыр. Ол қоректену тәртібі ұқсас түрлердің оқшаулануын туғызады, бірақ мекендеу жағдайы өзгерген уақытта санының ауытқуына (жетіспеушілігіне) немесе жойылуына әкеліп соғуы мүмкін. Стенофагтар қатарында танылады:

Құстар арасында: оңтүстік американдық қарақұс-шырыш жеушілер – тек бірыңғай батпақты жердегі ұлулармен, жылан жеушілер – көбінесе жыландармен, балықкөз үкі – тек қана балықпен қоректенеді.

Сүтқоректілер арасында: қалталы аю – бірыңғай эвкалипттің кейбір түрлерінің жапырақтарымен қоректенеді.

Балықтар арасында: қара амур – ұлулармен қоректенеді. [1]

  1. Биологический энциклопедический словарь / глав. ред. М. С. Гиляров. — М.: Советская энциклопедия, 1986. — С. 608-609.