Сугавара но Митидзане

Сугавара-но Митидзанэ (жап. 菅原道真, 845-ші жыл, 1-ші тамыз — 903-ші жыл, 26-шы наурыз) — Хэйан дәуіріндегі Жапонияның мемлекеттік қайраткері, ғұлама һәм ақыны. Сондай-ақ, Кан Сёдзё (жап. 菅丞相) есімімен танымал. Жапонның синтоисттік діні оған Тэндзин есімін беріп, Тәңірмен теңестірген, ғылымды қолдаушы кие саналады.

Сугавара-но Митидзанэ (Кикути Ёсая салған)
Хякунин Исшу галереясындағы Канг Кэ (Сугавара но Мичизан деген атпен белгілі)

Кйебір өлеңдері өңдеу

***

Нара қаласының маңындағы Тамука тауында «Құрбандық сыйы»-на әмірші Судзуку-иннің сапары барысында айтылған:

Жолға шықтық асыға,
Табынып та Тәңірге үлгермедік,
«Құрбандық сыйы» тауында.
Үйеңкі сенің жібегің,
Көңілін Тәңірім қауантсын!

Сүргінге аттанып бара жатып, үйінің ауласында өскен алхоры ағашына қарап айтқаны:

Жұпарды әркез аңқытшы,
Шығыстан самал соққанда,
Бақшамда өскен алхоры!
Алыста төрең болса да,
Ұмыта көрме көктемді!
***
Жапырағына жусанның,
Моншақтай шықтар тізілген...
Сүргінде жүрген мұңлықтай.
Еріксіз жеңге көз салдым,
Күзгі шық, көздің жасындай...
***
Неткен терең жайлауды,
Шұғыласы көктем кешігіп,
Келеді-ау сірә бұл жерге.
Құндақтаулы мұнда әлі де,
Бұлбұлдың әні сездің бе...
***
Жол жиегінде
Мәжнүн тал ескі селдіреп,
Көктемде көктеп мұңаяр.
Болмысын жаулап мұң-қайғы,
Жылдарды өткен еске алар!
***
Жапан түз, таулы қыратта,
Мүлгіген, елсіз, бейуақта...
Тек сүрлеу ескі мұңаяр...
Жиһанкез мұнда жүрмейді,
Астанаға аттанар!...
***
Бекеттің мұнда тек бегі,
Мұнараны күзеткен,
Төңіректі түгел сол білген:
Жол біткен мұнда тұйықты,
Аттанбас ешкім сапарға...[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Өлеңді аударған: Ermahan Kalmurzaev. https://www.facebook.com/photo/?fbid=4513260182121897&set=a.328152557299368