Сугавара но Митидзане
Сугавара-но Митидзанэ (жап. 菅原道真, 845-ші жыл, 1-ші тамыз — 903-ші жыл, 26-шы наурыз) — Хэйан дәуіріндегі Жапонияның мемлекеттік қайраткері, ғұлама һәм ақыны. Сондай-ақ, Кан Сёдзё (жап. 菅丞相) есімімен танымал. Жапонның синтоисттік діні оған Тэндзин есімін беріп, Тәңірмен теңестірген, ғылымды қолдаушы кие саналады.
Кйебір өлеңдері
өңдеу***
Нара қаласының маңындағы Тамука тауында «Құрбандық сыйы»-на әмірші Судзуку-иннің сапары барысында айтылған:
Жолға шықтық асыға, Табынып та Тәңірге үлгермедік, «Құрбандық сыйы» тауында. Үйеңкі сенің жібегің, Көңілін Тәңірім қауантсын!
Сүргінге аттанып бара жатып, үйінің ауласында өскен алхоры ағашына қарап айтқаны:
Жұпарды әркез аңқытшы, Шығыстан самал соққанда, Бақшамда өскен алхоры! Алыста төрең болса да, Ұмыта көрме көктемді!
***
Жапырағына жусанның, Моншақтай шықтар тізілген... Сүргінде жүрген мұңлықтай. Еріксіз жеңге көз салдым, Күзгі шық, көздің жасындай...
*** Неткен терең жайлауды, Шұғыласы көктем кешігіп, Келеді-ау сірә бұл жерге. Құндақтаулы мұнда әлі де, Бұлбұлдың әні сездің бе...
*** Жол жиегінде Мәжнүн тал ескі селдіреп, Көктемде көктеп мұңаяр. Болмысын жаулап мұң-қайғы, Жылдарды өткен еске алар!
***
Жапан түз, таулы қыратта, Мүлгіген, елсіз, бейуақта... Тек сүрлеу ескі мұңаяр... Жиһанкез мұнда жүрмейді, Астанаға аттанар!...
***
Бекеттің мұнда тек бегі, Мұнараны күзеткен, Төңіректі түгел сол білген: Жол біткен мұнда тұйықты, Аттанбас ешкім сапарға...[1]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Өлеңді аударған: Ermahan Kalmurzaev. https://www.facebook.com/photo/?fbid=4513260182121897&set=a.328152557299368