Тартылысты сақтау заңы

Тартылысты сақтау заңы – бұл дамуды сақтау, үйле-сімділікті сақтау заңы. Иман, психика, іс-әрекеттер, ойлар мен тән энергетикасы үйлесімді болған жағдайда ғана оң жеке тәжірибе тез жинақталады. Сондықтан туу кезеңдерінің саны белгісіз: ең аз дегенде 1 кезең. Егер жеке адамдар жердегі өмірдегі ең бастысы адамдарға қуаныш сыйлау, тыныштық пен қуаныш барлық тіршілік иелерінде болуы тиіс екендігіне оң көзбен қараса, онда жер астралындағы жетекшілердің саны тез-ақ толығар еді.Ұлы адамдар өмірдің анағұрлым биік желісіне үнемі шыға бермейді.

Мысалдар

Мысалы, Пушкин (бұрынғы тууында Моцарт) өзінің дамуының шарықтау биігінде нәзік желінің қуатын шашыратып алды. Данышпандардың өздеріне тән кармасы осындай. Есесіне ол көптеген жеке адамдардың дамуына септігін тигізді – бұл оның ақиқат жетістігі. Егер данышпандар ақыл-ойдың ғарыштық иерархиясы идеясына дендегенде, олар өздеріне тән карманы тез баяндап берер еді. Энергетикалық әлеуетті шынайы махаббат туралы естен шығармай, бар әлеммен үйлесімділікте аса ұқыптылықпен жинау керек. Йогамен айналысатын адамдар бұны барлық уақытта басшылыққа ала бермейді, сондықтан астралға толықпаған, былайша айтқанда жетілмеген ұрықтар түседі. Әрбір адам – өз-өзіне иерарх. Бұны терең түсінген сайын, өзіңнің табиғатыңдағы мақсатсыздықтан құтылу оңай. Өзіңе сүйіспеншілікпен, өзіңнің биологиялық айналма күшіңе деген жауапкершілікпен қарау керек. Өз бойынан жеке адам ашатын қасиет өз деңгейіне және тиісті орындарына жеткізілуі тиіс, бұл әрекетіңіздің даму заңдылықтарына қатысты мақсаттылығын анықтау үшін жасалады.

Симметрия ұстанымы

Адамның тәні мен психикасы салыстырмалы симметрия ұстанымы бойынша құрылған. Ғарышта бәрі осылай құрылады, бәрі екі әлеуетке жинақталған: плюс және минус. Олардың арасында салыстырмалы тепе-теңдік болуы тиіс. Плюстің басымдылығы басылып тасталса және теріс карма жиналып қалатын болса, жеке адам немесе басқа материя жойылады. Адам өзінің білімсіздігін немесе шарасыздығынан шыдайды. Шыдам деген осы. Шыдамдылық – басқаша, бұл шарасыздық пенәлсіздікке сүйіспеншілік және аяушылық танытып, белгілі бір сезімдерді адамгершілікпен өзгерту ұғымы. Аяушылық білдіру де қолдан келуі керек. Өзіңе басқа біреудің кармасын алған кезде, оны өзіңнің күштеріңмен өзгертуің керек. Бұл дамуға кедергі келтірмейтіндей болуы керек. Бұндай жағдайда аяушылық жақсылық әкеледі. Көмектесе алатын мүмкіндігің болғанда ғана аяушылық білдіру керек. Олай болмаса шыдамдылық шыдамға айналады.

• Артта қалғандық – бұл ұғынылмаған сенім. Егер эмоцияға ерік берсе, онда жағдаймен күресі қиын.
• Өз-өзіне ие болу – кез келген сыртқы әсерлер кезінде өзіңді қажетті күйге келтіре білу.
• Ерік – ұстанымдарды қисынды бақылау. Үйлесімнің бәрі адамгершілікте. Қуаныш адамгершіліктен туады. Қатыгездік өзін-өзі қорғаудан пайда болды.
• Жазмыш – ақпаратты дұрыс пайдалана білмегендіктен өзіңнің ішіңде минустың шамадан тыс пайда болуы. Балалардың жазмышына ата-аналарының тәрбиесінің әсері бар.
• Ұрық – ақыл-ой қуатын тартып алады.
• Үнсіздік – келтеліктің ең жетілген түрі.
• Қисын – ойланудың көмегімен бір нәрсеге жетудің ең қысқа жолы.
• Шындық – жалпы үйлесімділік жүйесінде тұратын заңдылық.

Уақытында айтылмаған даналықтың күші жоқ. Ойлауда турашылдықтың маңызы бар. Дұрыс ойлаудың эмоционалдық реңкі болмайды. Адамдардың көпшілігі әзірге саналы ойлауға қабілетсіз – сана сырттан алынған ақпаратты да, импульстік айналма күш жасаған ойды да бұрмалайды. Адам санасында түйілу және құрысу болады. Шизофрения – сананың тұрақты түрде түйілуі. Летаргия шизофрениямен негіздес.

• Елестер (галлюцинация) – жүйке жүйесіндегі сезімдер жайсыздығы.

Психиканың ең үлкен кемтарлығы – даңғойлық.

• Жамандық – дамудың үйлесімді тізбесін әдейі бұзу.
• Ар – жауаптылық шамасы. Баладағы ұят арды қалыптастырады.

Жеке адамның даму сатысы неғұрлым жоғары болса, оның имандылығы соғұрлым биік. Өзіңді жетілдіргенің – дүниені жетілдіргенің.

• Ұран – бірлікті дамытудан жалпы дамуға.

Әрбір ойланушының мақсаты – өзіне ұқсас адамдарды өз санасының деңгейіне дейін көтеру. Табыстарыңды айтып дандайсудың керегі жоқ – өзіңнің дамуыңа қарыздар болатын адам қашанда табылады. Қалай әрекет етуді біліңіз және білгеніңізше әрекет етіңіз, сонда еркін боласыз. Билік жауапкершілікпен бірдей қатынаста болуы тиіс. Адамзаттың кармасы шамамен 12,5 мың жыл бұрын «құдайлар соғысынан» кейін қалыптасқан, бұл соғыс барысында адамдардың энергетикалық желімен, дүниетаным ақпаратымен байланысын қамтамасыз ететін орташа иерархтар тізбегі жойылып бітті деуге болады. Адам ғылымның көмегімен өзі табиғат заңдылықтарын оқып-біле бастады. Бірақ дүниенің бүтін көрінісін жасай алмады, өйткені оқып-білу, негізінен, «қиратамыз - білеміз» ұстанымына құрылған. Білім алуға құштарлық, бұл білімдерді нақты жағдайларда пайдалану жеке адамның маңызын байытып, бүкіл адамзат баласын жоғарыға көтереді. Жеке адамның және оның маңызының жетілуіне орасан кедергі келтіретін нәрсе – бұл өлімнен қорқу. Егер өлім қорқынышынан арылса, барлық қорқыныштар да жоғалады. Өлім жоқ, тек басқа бір күйге, дамудың шексіз тізбегінің бір буынына өту бар. «Мен бармын» - алдымен өзіңді импульстік айналма күш, ғарыштық ақыл-ойдың бір бөлшегі деп, содан кейін барып адам ретінде сезіну керек. Сосын шамамен былайша ойлау керек: маған – ипульстік айналма күшке – ештеңе де болмайды, бірдеңе болса, ол анау биологиялық адаммен, анау бастапқы санамен болады. Осыдан кейін өмірдің қайғы-мұңдары сондай салмақты болып көрінбейді.

Ақыл-ой қызметі

Ақыл-ой оң карма жасау үшін қызмет етеді. Бұл жердегі ең бастысы – жеке адамның шығармашылық көрінісі. Қарапайым жеке адамдар үшін оң кармаға ие болу дамуға кедергі келтіретін құбылыстарды жою дегенді білдіреді. Минустық карманы өзінің зерделік, биологиялық және парасаттық деңгейін жетілдіруді қаламау жасайды. Даңғойлық, сатқындық, жамандық пен зорлыққа қарсы тұрмау, мүсәпірлік, ішкілікке салыну, өтірік айту және басқаларды қазіргі заманғы мораль даттайды. Өркениеттің шынайы өркендеуі даму процесінің шамасына қарай адамгершілігі басым болатын мораль өзгергенде ғана мүмкін болады. Уақыт өте келе мораль жеке адамның өзінің және қоғамның алдындағы жауаптылығымен ауысады, Бұл жеке адамның мүмкіндігіне қарай ішкі және сыртқы үйлесімді құру жауапкершілігі болып табылады. Егер жеке адам өзін қоршаған адамдар үшін төзгісіз жағдайлар туғызатын болса, онда интеллектуалдық үйлесімсіздік тудырады немесе биосфераға залал тигізеді. Мұндай кездейсоқ болып жататын теріс қылықтар оған келесі қайта туылғанда күшті энергетикалық түрде қайтып келеді (мысалы, аурулар немесе ауыртпалықтар түрінде – объективті карма). Субъективті карма – бір мезеттік ұсақ, мән берілмеген ойлар мен әрекеттердің нәтижесі.

Қармаға бағыну

Барлық әрекеттер кармаға бағынады. Мысалы, басшы адамның қандай да бір ағашты кесу туралы шешімі ойланып жасалған карма болады, ал ағашты кесетін жұмысшылар үшін бұл – ойлап жасалмаған карма. Ойланып жасалмаған карма қазіргі жеке адамдарда өте көп – орташа алғанда, кез келген жеке адамның ойланып жасалмаған кармасы 80%-ды құрайды. Жеке адам төмендейтін ең үлкен жағымсыз қылық – саналы түрде жасалған мүсәпірлік, бұл теріс карманы бірден арттырады. Мүсәпірлікке қара магтар (Жердің астралдық желісіндағы ұнамсыз тірлік иелері) итермелеуі мүмкін, олар даңғой және әлсіз адамдардың қуатын жұта отырып, олардың санасын ептеп қайта құрады, сөйтіп бүкіл адамзаттың кармасын күрделендіреді. Сонымен қатар жеке адамды астралдық үйлесімнен қоректену мүмкіндігіне айырады – ғарыштан Брама тесігіне баратын сәулені кесіп тастайды. Табиғат әйелдерді сапалылықты жинағыш етіп жаратты, сондықтан да астралдың қара күштері бірінші орында әйелдерді энергетикалық құлдыққа салуды қолға алады. Жоғары сапалылыққа, сондай-ақ биологиялық өріс күшіне ие әйел айналасын минуспен зарядтап, қара күштердің жайлы жағдайын бұзуы мүмкін. Ағзаның энергиялық статикасын куандалини басқарады. Ерелер өзінің жалпы плюсін арттыру үшін осы чакраны көтерсе болады, ал әйелдерге бұны істеудің қажеті жоқ.