Таулы жер — еңістердің тік құламалылығы 5°-тан жоғары және салыстырмалы биіктеулері 200 м-ден кем емес абсолютты биіктігі 500 м-ден жоғары жоталар мен үстірттен тұратын жер.

Таулы жер жолдан тыс қозғалыстың қиындығымен, әлсіз жол тораптарымен, бағдарлау, бақылау және нысананы дәлдеудің қиындығымен, өлі кеңістіктері және жасырын кіре берістердің көптігімен, өзеннің жылдам ағысымен, ауа райының тез әзгеруімен, жазық пен шатқалдар бойында ядролық жарылыстын соққы толқындары әсерінің алыстығымен және т.б. сипатталады.

Таулы жердің бұл ерекшеліктері әскердің ұрыстық, әсіресе шабуыл қимылдарын жүргізуін қиындатады.[1]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Әскери іс. Алматы:"Мектеп" ААҚ , 2001