Тау каракаралары

Тау каракаралары (лат. Phalcoboenus) – сұңқар тұқымдасқа жататын жыртқыш құс.

Тау каракарасы

Сипаттама

өңдеу

Денесінің ұзындығы 45-60 см, массасы 0,8-1,2 кг. Бет терісі жалаңаш. Тұмсығы әлсіз, тіпті бүгілмеген. Табанында жалпақ тырнақтарымен ұзын саусақтары бар.

Құрт-құмырсқамен, кішкентай кеміргіштермен, құс жұмыртқаларымен және балапандарымен, жеміс – жидектермен қоректенеді. Қорегін жерден табады, сол себепті оны латынша – «жаяу-сұңқар» деп атайды.Құс балапандарымен және жұмыртқаларымен қоректенетін оңтүстік тау каракаралары қозыларға шапқаны үшін малшылардың арқасында қырылған және алыстағы аралдарда сақталған.

Кеңістігі

өңдеу

Оңтүстік Американың оңтүстігінде ашық далада мекен етеді: алпілік шалғын мен Анд тау етегі, Патагония, Фолкленд аралдары және Отты Жер.

Түрлерінің тізімі

өңдеу
  • Phalcoboenus albogularis (Gould, 1837) — ақ тамақты таулы каракара, Дарвин каракарасы, ақ тамақты каракара
  • Phalcoboenus australis (J.F. Gmelin, 1788) — оңтүстік таулы каракара, оңтүстік каракара
  • Phalcoboenus carunculatus Des Murs, 1853 — әжімді каракара
  • Phalcoboenus megalopterus (Meyen, 1834) —тау каракарасы[1][2]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Галушин В.М, Дроздов Н.Н., Ильичёв В.Д., Константинов В.М, Курочкин Е.Н., Полозов С.А., Потапов Р.Л, Флинт В.Е., Фомин В.Е. Фауна Мира: Птицы: Справочник. — М: Агропромиздат, 1991. — С. 88. — 311 с. — ISBN 5-10-001229-3.
  2. Бёме Р. Л., Флинт В. Е. Пятиязычный словарь названий животных. Птицы. Латинский, русский, английский, немецкий, французский. / под общей редакцией акад. В. Е. Соколова. — М.: Рус. яз., «РУССО», 1994. — С. 51. — 2030 экз. — ISBN 5-200-00643-0.