Текстолит
Текстолит (лат. textus – мата және грекше lіthos – тас) — табиғи талшық (негізінен мақта) пен фенолды немесе крезол-формальдегидті шайырлар түріндегі полимерлік байланыстырушыдан құралатын қабатты материал. Текстолит шынылы маталардың негізінде жасалған – шынытекстолит, асбест маталардың негізінде дайындалған – асботекстолит, мақтауылы қағазды маталардың негізінде жасалған (мысалы, бөз, миткаль, бельтинг, шифон), жасанды және синтетикалық органикалық талшықтардан құралған текстолиттер деп ажыратылады.[1] Беймата материалдар да текстолиттің толықтырушысы бола алады.
Текстолиттің механикалық (тығыздығы 1,3–1,4 103 кг/м3, Бринелль шкаласы бойынша қаттылығы 20 – 40 кг/мм2, беріктілік шегі 1300 – 1700 кг/см2, т.б.) және диэлектрлік қасиеттері жоғары, органикалық еріткіштер мен ылғалды орталарға төзімді әрі механикалық өңдеуге икемді болады. Текстолит электр мәшинелері мен аппараттарында оқшаулағыш материал ретінде, металл емес бөлшектер (шусыз тісті дөңгелек, мойынтірек астары, т.б.) жасау үшін пайдаланылады.[2]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Полиграфия, өлшеу техникасы, ағаш өңдеу жабдықтары және металл өңдеу техникасы мен технологиясы: Қазақша-орысша терминдердің түсіндірме сөздігі.
- ↑ «Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, VIII том
| Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
| Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|