Тихоншылдық – Ұлы Октябрь социалистик революциясынан кейінгі контрреволюциялық православия дін басыларының діни- саяси қызметіндегі бағыт. Бұл атау патриарх Тихонның атымен (дүние жүзіне Вас. Белавин деген атпен белгілі) байланысты, ол Совет өкіметіне теріс бата жасап, шіркеуді контр-революцияның тірегіне айналдыруға ұмтылды. Тихонның жақтаушылары Совет өкіметінің шараларының жүзеге асырылуына қарсы тұрып, ақ гвардияшыларды, кулактық қозғалысты қолдады. Тихоншылдық шіркеудің мемлекеттен бөлінуіне үзілді-кесілді қарсы болды. Тихонның өздерінің храмдары мен дін қызметшілерінің төңірегіне топтасуға және қасиетті орындарды қорғауға шақырған үндеуін қолдай отырып, ашаршылыққа ұшыраған Поволжьеге көмек қорына шіркеу қазынасын алуға байланысты 1922 жылы бүлдіру әрекеттері мен қарулы қақтығыстар ұйымдастырды. Совет өкіметіне қарсы ашық күрестің келешегі жоқ екенін және оның тек шіркеуге келушілерді азайтуға әкеп соқтыратынына көзі жеткен патриарх Тихон 1923 жылы контрреволюциялық әрекеттен бас тартатындығы жөнінде мәлімдеме жасап, дін басылар мен діндарларды Совет өкіметіне түзу ниетті позиция ұстауға шақырды. Контрреволюциялық дін басыларының кейбір өкілдері Тихонның шақыруын қолдаудан бас тартып, Совет өкіметіне қарсы астыртын күрес әдісіне көшті . Кейіннен олар шынайы- православие шіркеуі, сондай-ақ шынайы- православиелік христиандар деп аталатын топтарға кірді.


Дереккөздер

өңдеу

[1]

[2]

  1. “Қазақстан”: Ұлттық энциклопедия/Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы “Қазақ энциклопедиясы” Бас редакциясы, 1998
  2. Д. Мадеев, Е. Сапуанов «Атеистің қалта сөздігі» Алматы «Қазақстан» 1988 жыл, 288 бет