Успенский Глеб Иванович
Успенский Глеб Иванович (25.10.1843, Тула,-6.4.1902, Петербург)-орыс жазушысы. Тула және Чернигов гимназияларында (1853-61)), Петербург(1861), Москва (1862) университетінде оқыды. Бірінші шығармасы («Михайлыч» әңгімесі), 1862 ж. « Ясная поляна» журналында басылды. 1864-65 ж. «Орыс сөзі» журналында істеді. 1865ж. «Современник» журналында «Ауылдағы кездесулер» очеркі басылды. 1862-68 ж. жазылған очерктері мен әңгімелеріндегі идеялық, көркемдік тенденцияларды ол « Растеряев көшесінің әдет-ғұрыптары» (1866) очерктері мен «Жұтау» (1869-71) повестер жинақтарында әрі қарай тереңдетті . 1872, 1875-76 және 80 жылдардың 2-жартысында ол шетелдерде болды, батыстық капитализмді сынады.« Шаруа мен шаруа еңбегі» атты очерктер сериясында (1880) деревнядағы шаруалар өмірін суреттеді.Ол творчествосын В.И.Ленин жоғары бағалады. «Көшпелілер мен орыс қоныс аударушылары» (1891) мақаласында ол қазақ өмірі, жер бөлу туралы жазды.
Глеб Иванович Успенский | |
Туған күні | |
---|---|
Туған жері |
Тула қаласы |
Қайтыс болған күні | |
Қайтыс болған жері |
Санкт-Петербург |
Азаматтығы |
Рессей империясы |
Дереккөздер
өңдеуҚазақ энцкиклопедиясы