Флективтілік – синтетикалық тілдерге тән сөзді түрлендіретін аффиксацияның болуы. Флективтілік агглютинацияға қарама-қарсы қойылады. Флективті тілдерге афразиялық, үндіеуропалық (ағылшын, француз, болгар тілдерінен басқа) тілдер жатады. Флективтіліктің негізгі белгілері:
- Кумуляция – әр түрлі грамматикалық категорияларға жататын графемалардың бір сөз түрлендіруші аффиксте тұрақты түрде болуы. Мысалы: орыс тіліндегі зат есімнің септік жалғаулары септікті, көпше не жекеше түрді білдіреді, ал сын есім жалғаулары – септік, род, түр категорияларының мағынасын білдіреді;
- Сөз түрлендіретін аффикстердің омосемиясы, яғни бірдей грамматикалық мағынаға ие болатын бірнеше аффикстің болуы;
- Фузия, яғни түйісетін морфемалардың өзара қатынасы. Флективтілік пен агглютинация қарама-қарсы түсінік емес, бір тілде флективті және агглютинативті қасиеттері болуы мүмкін. Агглютинативті тіл флективті тілге, флективтіліктен кейін «аналитизмге» айналуы мүмкін (мыс.: ағылш., фр., тілдерінің тарихы) деген ғылыми болжам бар. Бұған қарама-қарсы флективтіліктен кейін агглютинативті тілге айналады деген де көзқарас бар.[1]
- ↑ Салқынбай А., Абақан Е. Лингвистикалық түсіндірме сөздік: - Алматы: Сөздік-Словарь, 1998. – 304 б.
