Херувизм синдромы — тұқым қуалайтын талшықты остеодисплазия, төменгі жақтың үлкеюі, беттің кемістігін туғызатын сирек кездесетін генетикалық ауру. Ауру алғашқыда 1933 жылы В.А. Джонсонмен Кингстонда сипатталған болатын[1] [2].

Аурудың себебі

өңдеу

Осы аурудың 80% жағдайда SH3BP2 генінің мутациясы байқалады. Қалған 20%-да мутация белгісіз генде кездеседі. SH3BP2 гені иммундық жүйенің жоғары сезімталдылығын арттырып, оның қызметіне әсер етеді. Нәтижесінде, төменгі жақ қабынады. Қабынуы өз кезегінде, сүйекті бұзады. Осы қабыну салдарынан қатпарлану ұялы-талшықты дәнекер тінінің үлкен саны, жақтың үлкеюіне әкеледі. Аурудың патологиялық басталуы, эмбриондық кезеңіне қатысты. Аурудың белгілері әдетте, 5-7 жасқа дейін, өмірінің алғашқы жылдарында болады. Жыныстық толысу жасында ауру жылдам өршіп, 40 жастан кейін аяқталады.

Диагностикасы

өңдеу

Ауруды анықтаудың негізгі 4 әдістері бар:

Жалпы клиникалық әдістері (медициналық тарихы және шағымдар, ауыз қуысы және жақ-бет облысын қолмен ұстап тексеру); Стоматологиялық зерттеу әдістері (ауыздың ашылуы дәрежесін анықтау және қосымша құралдарды пайдалана отырып төменгі жақтың қозғалысын тексеру); Арнайы аппаратпен (термометр, электроодонтометр, рентгенограф, ортопантомограф, МРТ) түсіріп тексеру; Генетикалық кеңес, 41 жастағы әйелдердің компьютерлік томографиясы

Хирургиялық отаны балаларға 5 жас пен 15 жас арасында жүзеге асырады. Хирургиялық әдіс әр аурудың ауырлығына байланысты жеке таңдалады.

Дереккөздер

өңдеу
  1. «Большая медицинская энциклопедия», Советская энциклопедия, М, 1981.
  2. Карапетян И.С., Губайдуллина Е.Я., Цегельник Л.Н. - Опухоли и опухолеподобные поражения органов полости рта челюстей, лица и шеи М 2004г