Хуссейн Мұхаммед Эршад

Хуссейн Мұхаммед Эршад(бенгалша: হুসেইন মুহাম্মাদ এরশাদ ) (1 ақпан, 1930, Рангпур) - Бангладештің әскери басшысы (1978-82) және президенті (1982-90). Jatiya Партиясын ұйымдастырып, оның басшысы болды.

Өмірбаяны

1950 жылы Дакка Университетін бітірген.
1952 жылы Пәкістан әскеріне аттанған.
1960 - 1962 жылдардың арасында Читтагонгта Шығыс Бенгал полкының депосының адъютанты.
1966 жылы Кветтада (Пәкістан) Басшылар және Қызметкерлер Колледжының курстарын бітірді.
1969 жылы 3-ші Бенгал полкының басшысы.
1971 жылы 7-ші Бенгал полкының басшысы. Тәуелсіздік үшін соғыс басталғанда, Батыс Пәкістан әскерінде қалады.
1973 жылы Бангладештің тәуелсіздігін мойындап, Бангладешке келді. Осында, Эршад Бангладеш Әскерінің Адъютант Генералы болып тағайындалады.
Муджибур Рахманның өлтірілуінен кейін, Зияур Рахманға бір кезде сеніп, оны қолдап, Зияур Рахманға қарсы болған наразылықтарды басқан. Зияур Рахманның өлтірілуінен кейін, Эршад Зияурды өлтірген Абул Мансурды, содаң кейін Зияур Рахманның орнына келген Абдус Саттарды қолдап, әскер басшысы болып қалған.
1982 жылының наурыздың 24-інде Эршад Абдус Саттарды құлатып, өзі билікке келді. Эршад кезінде Ислам Бангладештің ресми діні болып жарияланған. 1987 жылында жерді бөлу жөнінде өзгерістер өткізілген.

Эршадқа қарсы "Авами лиг" және ұлтшылдар партиялары шығады. Кейін басқа саяси күштер де Эршадпен күресіне қосылады. 1990 жылының желтоқсанның 6-сында студенттердің наразы көрсетуі басталды. Бұл оқиға - оппозицияның күресінің жеңісі ретінде саналады.

1990 жылы желтоқсанның 6-сында Эршад орнынан кетіп абақтыға отырғызылды.
Эршад абақтыда отырып 1991 және 1996 жылдарында өткен сайлауларын әділетсіз өтті деп санаған.
1997 жылының қаңтар айының 10-ында Эршад абақтыдан босатылды.
Эршадтың Jatiya партиясы үш фракцияға бөлініп кетті. Бірінің басшысы Эршад болып қалды. 2000 жылғы маусымның 30-ында Эршад өзі басқарған фракцияның басшылығынан кетіп, саясатпен айналысуын доғарды.

Хуссейн Мұхаммед Эршад

Өмірбаяны

Дереккөздер