Швейцар Жұмысшы партиясы

Швейцар Жұмысшы партиясы, Цюрихте өткен Құрылтай съзінде 1944 жылы 14 – 15 қазанда ұйымдасты.

Негізінен Швейцар Еңбек партиясы мен Швейцар социалистік федерациясының мүшелерін біріктірді. Швейцар Еңбек партиясы алғашқы күннен бастап-ақ еңбекшілердің мүддесін қорғады. Олардың тұрмыс – жағдайын жақсартуға, демократияны кеңейтуге және монополиялардың үстемдігін тежеуге бағытталған бірсыпыра талаптар қойды, бейбітшілікті қорғау, КСРО-мен, ал соғыстан кейінгі жылдары басқа да социалистік елдермен қарым-қатынас дамыту жолында белсене күресті. Швейцар Жұмысшы партиясынің қазіргі бағдарламасы Лозаннада 1971 жылы маусым айында партияның Ұлттық конференциясында қабылданды (негізгі, принципті мәселелер жөнінен бағдарлама Швейцар Еңбек партиясының 1959 жылғы 7-съезінде қабылданған бірінші бағдарламасына сай келеді). Бағдарламада Швейцар Еңбек партиясы өз жұмысында маркстік-лениндік білім – ғылыми социализмді басшылыққа алатыны атап көрсетілді.

Партияның өмірінде оның 10-съезінің (1974 жылғы маусым) маңызы зор болды. Съезд партия жұмысының дәрежесін онан әрі көтеру жолдарын, еңбекшілердің мүддесін қорғау жолындағы күрестің кезекті міндеттерінбелгіледі, Швейцар Еңбек партиясынің пролетпролетариатлық интернациолизм принциптеріне адалдығын атап көрсетті. Сыртқы саясат саласында Швейцар Еңбек партиясы бейбітшілікті нығайту,жанталаса қарулануға қарсы күресу, Швейцарияның шын бейтараптылығын қамтамасыз ету мәселелеріне баса назар аударады. Партия Еуропаның қауіпсіздігі, Швейцарияның капиталистік елдердің томаға-тұйық топтарына қатысуына қарсы, социалистік елдермен саяси, экономикалық, мәдени байланыстарды дамыту, швейцар және совет халықтары арасында достық қарым-қатынас орнату үшін күресіп келеді. Швейцар Еңбек партиясы елде Вьетнамды қолдау жолындағы бұқаралық қозғалысқа басшылық етіп, Израильдың Таяу Шығыстағы анрессиясын айыптады, Чили демократтарын батыл қолдау қозғалысын ұйымдастырды, Португал Компартиясын қолдайтынын мәлімдеді. Швейцар Еңбек партиясы империализмге қарсы күресте халықаралық коммунистік және жұмысшы қозғалысы реформизмнің озбырлығына (әсіресе неміс кантондарында) ұшыраған күрделі жағдайда жұмыс істеуде. Соған қарамастан, Швейцар Еңбек партиясы 1975 жылғы парламент сайлауында 2,6% дауыс алып, Ұлттық советке 5 депутат өткізді. Швейцар Еңбек партиясы делегациясы Коммунистік және жұмысшы партияларының халық аралық кеңестеріне (Мәскеу, 1957, 1960 және 1969) және Еуропа елдері коммунистік және жұмысшы партияларының конференциясына (Берлин, 1976 жылы 30 маусым) қатысып, осы кеңестер мен конференцияда қабылданған документтерге қол қойды. Швейцар Еңбек партиясы бұл документтерді мақұлдады.

1971 жылы қабылданған жарғыға сәйкес (бұдан бұрынғы жарғы 1949 жылы қабылданған) Швейцар Еңбек партиясы демократиялық централизм принциптері негізінде құрылған. Партияның жоғары органы – съезд ал съездер аралығында өз құрамынан ОК-тің Саяси бюросы (15 адам) мен Секретариатын (5 адам) сайлайтын ОК Швейцар Еңбек партиясынің председателі – Жан Венсан. Швейцар Еңбек партиясы «Voix ouvriere» газетін (1949 жылдан), «Vorwarts» )1920 жылдан) және «II Lavoratore” (1945 жылдан апталық газеттерін шығарады.