Шу-Сарысу ойысы
Шу-Сарысу ойысы – Қаратау, Қырғыз Алатауы, Кіндіктас, Ұлытау антиклинорийлері және Бетпақдала қатпарлықтарымен қоршалған эпикаледондық құрылым. Ұзындығы 600 км, ені 250 – 300 км. Үш тектоник. сатылы қабаттан қалыптасқан. Табаны күшті қатпарлана жақпарланған, баяу метаморфтанған рифей, төм. палеозойдың терригендік шөгінділері мен каледон интрузивтерінен түзілген. Ортаңғы герциндік қабат моласса тектес қызыл түсті континенттік шөгінділерден құралған. Қалыңд. 5000 м-дей баяу қатпарланған бұл шөгінділерде фамен-төм. карбонның теңіздік-лагуналық үгінді-карбонатты-тұзды қабаттары бар. Үшінші жоғ. қабаты горизонталь жатқан қалыңд. 3500 м-ге жететін бор – антропоген жүйелері шөгінділерінен қалыптасқан. Шу-Сарысу ойысының орта бөлігі арқылы солтүстік-батысқа созылған Тасты – Талас көтерілімімен ойыс екіге бөлінеді. Солтүстік-шығыс жағында Жезқазған – Бетпақдала, Тасбұлақ, Мойынқұм, Шығыс Шу, оңтүстік-шығыс бөлігінде Қақпансор, Созақ – Байқадам құрылымдары орналасқан. Орогендік шөгінділерден мұнай, газ, мыс, тұз кендері ашылды. Бор мен эоцен шөгінділерінде артезиан сулары бар.
Дереккөздер
өңдеу- «Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, VIII том
| Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
| Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |