Эдуард Георгиевич Багрицкий
Багрицкий ( шын фамилиясы – Дзюбин) Эдуард Георгиевич (3.11.1895, Одесса, - 16.2.1934, Москва) – орыс совет ақыны.
Алғашқы шығармалары 1915 жылы Одесса альманахтарында басылды. 1919 жылы ВЦИК атындағы Ерекше партизан отрядтарының жауынгері болды. Багрицкий жырларының («Азаттық», «Қызыл Армия», «Бірінші май») негізгі арқауы – еңбек адамдары, сов. жауынгері. «Жеңімпаздар» (1932), «Соңғы түн» (1932) жинақтарында жаңа өмірді, оны орнатып жатқан жаңа сов. адамдарын зор шабытпен жырлады. Багрицкийдің ірі шығармашыларының бірі – «Опанас туралы ой » (1926) поэмасы. Бұл – халық поэзиясының сарынымен жазылған революция ісіне адалдықты бейнелейтін көп ұлтты сов. әдебиетіндегі елеулі туынды.[1]
Шығармалары
өңдеу"Азаттық", "Қызыл Армия", "Бірінші май", "Жеңімпаздар" (1932), "Соңғы түн" (1932), "Опанас туралы ой" (1926), "Пионер қыздың ажалы" (1932), "Көктем, ветеринар және мен" (1932), "Вмешательство поэта", "ТВС", "Стихи о себе" (1929), "Трясина", "Көктем", "Папиросный корбок", "Контрабандисты" (1927), "От черного хлеба и верной жены" (1926), "Арбуз", "Возвращение", "О Пушкине" (1924), "Күз", "Ақпан" (1923), "Кептерлер" (1922), "Баллада о нежной даме" (1919), "Словяне", "Түн", "Птицелов", "Гимн Маяковскому" (1915).[2]