Эммануил Генрихович Казакевич
Эммануил Генрихович Казакевич (24.02.1913, Кременчуг, – 22.09.1962, Мәскеу) — орыс совет жазушысы. 1944 жылдан КОКП мүшесі. 1930 жылы Харьков машина жасау техникумын бітірді. 30 жылдардың орта шенінен бастап еврей тілінде өлең жазды. Тұңғыш жинағы «Үлкен әлем» 1939 жылы жарық көрді. Казакеевич Э.Г.-тің есімін жұртшылыққа кең танытқан оның орыс тілінде алғаш жазған шығармасы — «Жұлдыз» (1947, КСРО Мемлекеттік сыйлығын алған, 1948) повесі. Жазушы бұл шығармасында суреткерлік ерекшелігін айқын көрсетті. «Даладағы екеу» (1948), «Одердағы көктем» (1949, КСРО Мемлекеттік сыйлығын алған, 1950), «Дос жүрегі» (1953), «Алаңдағы үй» (1956) атты романдары мен повестерінде өмір шындығын жарқын бейнеледі. «Көк дәптер» (1961) повесінде В.И.Ленин образын суреттеді. Казакеевич Э.Г.-тің «Одердағы көктем» романы қазақ тіліне (1952) аударылды. Казакеевич Э.Г. 4 орденмен, медальдармен марапатталған.[1]
| Эммануил Генрихович Казакевич | |
| Казакевич Эммануил Генрихович | |
| Туған күні |
Lua error Module:Wikidata ішіндегі 39 жолында: attempt to concatenate field '?' (a nil value). |
|---|---|
| Қайтыс болған күні | |
| Қайтыс болған жері |
Мәскеу, КСРО |
| Қызметі |
орыс совет жазушысы, ақын, публицист. |
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Қазақ Совет энциклопедиясы: Алматы,1974. 58 том. 176 бет.