Эпитет

ерекше заттарды/құбылыстарды жазу, теңеу секілді, бірақ –дай, –дей, –тай, –тей, –ша, –ше сияқты жалғаулар жоқ

Эпитет (грек. epіtheton – қосымша) – заттың, құбылыстың ерекшелігін, сыр-сипатын бейнелі түрде танытатын поэтикалық және стилистикалық ұғым, экспрессивті айқындаушы сөз. Мысалы, қазақ поэзиясында “алтын” сөзі эпитет ретінде көп қолданылады. Оның мағынасы да сан алуан:

  • түсті (алтын күз);
  • әдемілікті (алтын қасықтай); Бұл эпитет-теңеу
  • құтты мекенді (алтын бесік – туған жер, алтын аймақ);
  • атақ-дәрежені (алтын жаға);
  • қазына-байлықты (алтын сандық);
  • жаны таза, адамгершілігі мол кісіні (алтын адам, алтын кісі) білдіреді.

Эпитет көбінесе сын есім, үстеу, зат есім, етістіктен жасалады. Көркем әдебиетте тұрақты эпитет жиі қолданылады.[1]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақ әдебиеті. Энциклопедиялық анықтамалық. - Алматы: «Аруна Ltd.» ЖШС, 2010.ISBN 9965-26-096-6