Қар қызы (Оралхан Бөкей)
Бұл мақала әлі тексерістен өтпеді. Тексерілмеген мақалалардағы мәліметтер сенімсіз болуы мүмкін.
|
Оралхан Бөкейдің "Қар қызы" повесі – қазақ әдебиетінде ерекше орын алатын, адам мен табиғат арасындағы терең байланыс туралы терең толғаныс. Бұл шығармада жазушы оқырманды адам жан-дүниесінің күрделілігін түсінуге, табиғаттың құдіретін сезінуге және оның алдында жауапкершілікті сезінуге шақырады.[1]
Табиғаттың бейнесі
Повестің негізгі ерекшелігі – табиғаттың динамикалық, тірі кейіпкер ретінде суреттелуі. Алып таулар, қалың қар, үскірік аяз – бұл тек фон емес, адамның ішкі сезімдері мен тағдырының бейнесі. Табиғат кейде адамға мейірімді, кейде қатыгез: ол әрі қорғаушы, әрі сынаушы. Әсіресе, қар бейнесі шығарманың негізгі символдарының бірі ретінде көрінеді. Қар – тазалықтың, салқындықтың, кейде тіпті жалғыздықтың белгісі.
Адамның ішкі жан-дүниесі
Повесте жазушы кейіпкерлердің жан толғанысын, олардың өмір мен өлім, махаббат пен жалғыздық, бақыт пен қайғы сияқты күрделі ұғымдарға деген көзқарасын ашып көрсетеді. Басты кейіпкерлер – табиғат аясында өмір сүретін қарапайым адамдар. Олардың өмірі күнделікті тұрмыстық мәселелер мен табиғаттың қатал жағдайларымен тығыз байланысты. Бірақ олар осы күрделі ортада да өз адамгершілігін, махаббатын және өмірге деген құштарлығын сақтай біледі.
Қар қызы образы
"Қар қызы" – ерекше және жұмбақ бейне. Ол бір жағынан шынайы адам сияқты, екінші жағынан табиғаттың тылсым күші ретінде көрінеді. Қар қызы – адамның қиялы мен шындық арасындағы нәзік шекара. Бұл образ арқылы жазушы адамдардың табиғатпен байланысын тереңірек сезінуге, олардың арасындағы шексіз үйлесімділік пен қайшылықты түсінуге жол ашады.
Повестің идеясы
Шығарманың негізгі идеясы – табиғатқа деген құрмет пен оның алдында адамның әлсіздігін мойындау. Адам табиғаттың бір бөлігі болғандықтан, онымен үйлесімді өмір сүре білуі қажет. Сонымен қатар, повесть адамның ішкі еркіндігі мен рухани ізденісіне бағытталған.
Оралхан Бөкейдің "Қар қызы" – оқырманды терең ойға жетелейтін туынды. Ол тек адам мен табиғаттың арасындағы қарым-қатынас туралы ғана емес, адамның ішкі әлемінің шексіздігін, оның өзімен және қоршаған ортамен күресін де бейнелейді. Бұл шығарма әр оқырманның жүрегіне табиғатқа деген сүйіспеншілік пен жауапкершілікті ұялататыны сөзсіз.