Қызыл үйректер

Қызыл Үйрек(Tadorna ferruginea)- басы ақшыл , қызғылтсары реңді ірі денелі (бір жарым килоға дейін) үйрек.Қызыл үйректің аталығының басы кірпіш түстес қызыл денеден жіңішке қара сақинамен бөлінген сары қызғылтсары ренді болып келеді. Аналығында сақина болмайды. Ұшып жүргенде ақ иығы жақсы байқалады. Өте сақ және қиқушыл құс – суқоймада аздаған қауіп төнсе, көбіне дүрліктіретін құс – қызыл үйрек. Қызыл үйрек Қазақстаннның барлық аумағында қоныстанады. Тек қана құстардың осы түрінің ұялау таралу мағының шекарасынан өтетін нағыз солтүстікте болмайды. Сары ала қаздан айырмашылығы – тек қана жазықтық суқоймаларында емес, су оқшау жерлерде де, сондай-ақ теңіз деңгейінен 3000 м жоғары биік тауларға да еніп, ұялайды. Қызыл үйректер суырлардың, түлкілердің, қарсақтардың және сүтқоректілірдің індерін пайдаланады, жартастардың жарығына, шөл терегі тораңғының қуысына, сондай-ақ басқа қуыстарға ұяларын салады. Салындаға аналығы 9-12, кейде17 сұр жасылдау жұмыртқаларын туып, жұмыртқаларын басады. Бұл кезде аталық ұялау аумағын қырағы қорғайды. Жұмыртқадан жаңа жарып шыққан балапандар ересек құстардың құстардың соңынан еріп, қашықтағы, кейде бірнеше шақырым жердегі суға қарай шерулейді. Бұл – олардың тіршілігіндегі ең қауіпті кезең. Суқоймаларға жеткен соң бірнеше ұялас балапандар бірге жиналады. Балапандар суға құлшына, оңай сүнгейді, ересек құстар бұлай істей алмайды. Еуразияның солтүстік бөлігінде, Қазақстанда Жайық және Ертіс өзеңдерінің аңғарларында өмір сүреді. Алайда жазғы түлеу кезінде – көптеген жерлерде, ал қайтуға ұшқан кезде барлық жерлерде кездеседі.