Һуббу Дуниа-дүниеқорлық; сопылықта - дүние - адамды Аллаһтан (Хақтан) алыстатқан, қапы қалдырған нәрсе. Захидтер мен сопылар дүниені - жыланға, уға, жалмауызға, жезөкшеге теңеу арқылы метафоралық-символдық тіл қолданған. Хуббу-дуния-тіркесі, мал мүлік, пайда, атақ, лауазым, даңқ, атаққұмарлық, жалпы-материалдық-дүниеқұмарлықты білдіреді.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Ислам. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2010 ISBN 9965-26-322-1