Әпитөк
Әпитөк – қазақ халқының әні. Тарихта ол Әсет Найманбайұлының, Дос-Мұқасанның және басқа нұсқаларда орындалды. Бұл ән композитор және музыка қайраткері А.В.Затаевичтің «Қазақтың 500 ән-күйі» деген музыкалық-этнографиялық еңбекке кірді.[1]
Сөздері өңдеу
Қамысы әупілдектің мүше-мүше
Сарғайдым осынау көлдің суын іше, әпитөк
Қос қанат құсқа біткен маған бітсе
Бармас пе ем сәулетайға әлденеше, әпитөк
Қайырмасы:
Сөйлесуге тіл-хат жоқ
Өздеріңдей бір зат жоқ
Келсе қалқам көп кешікпей алыстан
Туған екен сол перизат асыл тек
Басында әупілдектің мұнары бар
Мойнында көк бестінің тұмары бар, әпитөк
Құрбылар бұл қалай деп сөге көрме
Ғашықтың тарқалмаған құмары бар, әпитөк
Қайырмасы
Басынан әупілдектің мұнар кетпес
Кей адам уәде берген сертке жетпес, әпитөк
Кебістің жалаң аяқ басын киіп
Ей қалқа, қош дегенің естен кетпес, әпитөк
Қайырмасы
Дереккөздер өңдеу
- ↑ Әпитөк әнінің тарихы Мұрағатталған 15 шілденің 2019 жылы.