Өкіл әке (фильм)
Өкіл әке (ағылш. The Godfather) — Марио Пьюзоның аттас романына негізделген, режиссер Фрэнсис Форд Копполаның 1972 жылы шыққан американдық қылмыстық драмалық фильм. Бұл 1945 жылдан 1955 жылға дейін Вито Корлеоне (Брандо) кезіндегі Корлеоне әулеті туралы баяндайтын «Өкіл әке» трилогиясының бірінші бөлімі. Бөлімнің басты назарында Витоның кіші ұлы Майкл Корлеоне (Пачино) отбасының мәжбүрлі аутсайдерінен қатыгез мафия бастығына айналуы.
| Өкіл әке | |
| ағылш. The Godfather | |
 | |
| Жанры |
Қылмыстық фильм |
|---|---|
| Режиссёрі | |
| Продюсері |
Альберт Радди |
| Сценарийдің авторы |
Марио Пьюзо |
| Басты рөлдерде |
Марлон Брандо |
| Операторы |
Гордон Уиллис |
| Композиторы |
Нино Рота |
| Кинокомпания |
Paramount Pictures |
| Дистрибьютор |
Paramount Pictures |
| Ұзақтығы |
175 мин[1] |
| Бюджеті |
6-7,2 млн $ |
| Кассалық түсімі |
250–291 млн $ |
| Мемлекет | |
| Тілі | |
| Шыққан жылы | |
| Келесі фильм | |
| IMDb | |
| http://www.thegodfather.com/ | |
Фильм премьерасы 1972 жылы 14 наурызда Лоу мемлекеттік театрында өтті, ал Америка Құрама Штаттарында кең прокаты 1972 жылы 24 наурызда басталды. «Өкіл әке» 1972 жылғы ең көп табыс әкелген фильм болды және біраз уақытқа дейін барлық уақыттағы ең көп ақша тапқан фильм болды (250-291 миллион доллар). Фильм сыншылар мен көрермендердің қошеметіне ие болды. Олар актерлерді (әсіресе Брандо мен Пачиноның өнерін), режиссураны, сценарийін, сюжетін, операторлық жұмысын, монтажын, музыкасын және мафияның бейнесін жоғары бағалады.
Фильм «Оскардың» 45-ші марапаттау рәсімінде «Үздік фильм», «Үздік актер» (Брандо) және «Үздік бейімделген сценарий» (Марио Пьюзо мен Коппола үшін) номинацияларын жеңіп алды. Сонымен қатар Пачино, Каан және Дюваль «Үздік көмекші актер» және Коппола «Үздік режиссер» номинацияларын қоса алғанда «Оскар»дың жеті номинациясына ұсынылды.
«Өкіл әке» бұрын-соңды түсірілген ең үлкен және ең ықпалды фильмдердің бірі, сонымен қатар гангстер жанрының көрнекті туындысы болып саналады.[2] Ол 1990 жылы Ұлттық кино тізілімінде сақтау үшін таңдалды және Америка кино институтының американдық кинематографиядағы ең ұлы фильмдер тізімінде екінші орында тұр (Азамат Кейннен кейін).
Кейін фильмнің жалғасы шықты: «Өкіл әке 2» (1974) және «Өкіл әке 3» (1990).
Рөлдерде өңдеу
| Актёр | Рөлі |
|---|---|
| Марлон Брандо | Дон Вито Корлеоне |
| Аль Пачино | Майкл Корлеоне |
| Джеймс Каан | Сантино «Сонни» Корлеоне |
| Роберт Дюваль | консильери Томас «Том» Хейген |
| Джон Казале | Фредерико «Фредо» Корлеоне |
| Талия Шайр | Констанция «Конни» Корлеоне-Рицци |
| Дайан Китон | Кэтрин «Кей» Адамс-Корлеоне |
| Ричард Кастеллано | капореджиме Питер Клеменца |
| Эйб Вигода | капореджиме Сальваторе Тессио |
| Аль Леттьери | Вирджил «Түрік» Соллоццо |
| Джанни Руссо | Карло Рицци |
| Стерлинг Хэйден | капитан Марк Маккласки |
| Ленни Монтана | Лука Брази |
| Ричард Конте | Дон Эмилио Барзини |
| Эл Мартино | Джонни Фонтейн |
| Джон Марли | Джек Вольц |
| Алекс Рокко | Мо Грин |
| Моргана Кинг | Кармелла Корлеоне |
| Коррадо Гайпа | Дон Томмазино |
| Виктор Рендина | Дон Филипп Татталья |
| Симонетта Стефанелли | Аполлония Вителли-Корлеоне |
| Том Роски | Рокко Лампоне |
| Джо Спинелл | Уилли Чиччи |
| Ричард Брайт | Альберт «Аль» Нери |
| Тони Джорджо | Бруно Таттальяо |
| Анджело Инфанти | Фабрицио |
| Франко Читти | Кало |
Музыка өңдеу
| Өкіл әке | ||||
| Саундтрек Нино Рота | ||||
|---|---|---|---|---|
| Шыққан жылы |
1972. CD: 1991 | |||
| Ұзақтығы |
31:31 | |||
| Продюсері |
Том Мак | |||
| Ел | ||||
| Өлеңдердің тілі | ||||
| Лейблі |
Paramount Records (оригинал) | |||
| Кәсіби пікірлер | ||||
| ||||
| Нино Рота хронологиясы | ||||
| ||||
Коппола фильмге музыка жасау үшін итальяндық композитор Нино Ротаны жалдады. Рота фильмге жаңа музыка жазып, итальяндық сезімді қалыптастыру және фильмде трагедия тудыру үшін «Fortunella» фильміне бұрын жазған музыкасының кейбір бөліктерін алды. Копполаның әкесі Кармайн фильмге қосымша музыка жасады, әсіресе үйлену тойының алғашқы сахнасында оркестр ойнаған музыкасын. Фильмнің саундтрегі 1972 жылы «Paramount Records» винил жазбасында, CD-де 1991 жылы «Geffen Records» лейблінде шығарылды.
Музыка «Оскар» жүлдесіне ұсынылды; дегенмен, Академия «Love Theme» 1958 жылғы «Фортунелла» фильміндегі Нино Рота музыкасының қайта жазылған нұсқасы екенін анықтағаннан кейін номинацияны алып тастады.[3]
| Бірінші жағы | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| № | Атауы | Ұзақтығы | |||||||
| 1. | «Main Title (The Godfather Waltz)» | 3:04 | |||||||
| 2. | «I Have But One Heart» | 3:00 | |||||||
| 3. | «The Pickup» | 2:56 | |||||||
| 4. | «Connie's Wedding» | 1:33 | |||||||
| 5. | «The Halls of Fear» | 2:12 | |||||||
| 6. | «Sicilian Pastorale» | 3:03 | |||||||
| Екінші жағы | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| № | Атауы | Ұзақтығы | |||||||
| 1. | «Love Theme from The Godfather» | 2:37 | |||||||
| 2. | «The Godfather Waltz» | 3:35 | |||||||
| 3. | «Apollonia» | 1:22 | |||||||
| 4. | «The New Godfather» | 2:00 | |||||||
| 5. | «The Baptism» | 1:51 | |||||||
| 6. | «The Godfather Finale» | 3:50 | |||||||
| 31:31 | |||||||||
Жүлделер өңдеу
| Жүлде | Санат | Номинант(тар) | Нәтиже |
|---|---|---|---|
| Оскар[4] | Үздік фильм | Альберт С. Радди | Жеңіс |
| Үздік режиссер | Фрэнсис Форд Коппола | Номинация | |
| Үздік бейімделген сценарий | Марио Пьюзо және Фрэнсис Форд Коппола | Жеңіс | |
| Үздік актер | Марлон Брандо | Жеңіс (марапаттан бас тартты) | |
| Үздік көмекші актер | Джеймс Каан | Номинация | |
| Роберт Дюваль | Номинация | ||
| Аль Пачино | Номинация | ||
| Үздік саундтрек | Нино Рота | Номинациядан алынып тасталды | |
| Үздік монтаж | Уильям Рейнольдс және Питер Зиннер | Номинация | |
| Үздік костюм дизайны | Анна Хилл Джонстоун | Номинация | |
| Үздік дыбыс | Бад Гренцбах, Ричард Портман және Кристофер Ньюман | Номинация | |
| «Алтын глобус»[5] | Үздік фильм — драма | Жеңіс | |
| Үздік режиссер | Фрэнсис Форд Коппола | Жеңіс | |
| Үздік сценарий | Марио Пьюзо және Фрэнсис Форд Коппола | Жеңіс | |
| Үздік актер — драма | Марлон Брандо | Жеңіс | |
| Аль Пачино | Номинация | ||
| Үздік көмекші актер | Джеймс Каан | Номинация | |
| Үздік саундтрек | Нино Рота | Жеңіс | |
| BAFTA[6] | Үздік актер | Марлон Брандо | Номинация |
| Үздік көмекші актер | Роберт Дюваль | Номинация | |
| Басты рөлді сомдаған ең перспективалы дебютант | Аль Пачино | Номинация | |
| Үздік саундтрек | Нино Рота | Жеңіс | |
| Үздік костюм дизайны | Анна Хилл Джонстоун | Номинация | |
| «Грэмми» | Үздік визуалды медиа саундтрегі | Нино Рота | Жеңіс |
| Америка сценарийшілер гильдиясы | Үздік бейімделген сценарий | Марио Пьюзо және Фрэнсис Форд Коппола | Жеңіс |
| Америка режиссерлер гильдиясы | Үздік режиссер — көркем фильм | Фрэнсис Форд Коппола | Жеңіс |
Дереккөздер өңдеу
- ↑ THE GODFATHER (18). British Board of Film Classification.
- ↑ Gambino, Megan. What is The Godfather Effect?, Smithsonian (31 қаңтар 2012).
- ↑ Cruz, Gilbert The Anniversary You Can't Refuse: 40 Things You Didn't Know About The Godfather.(қолжетпейтін сілтеме)
- ↑ Oscars.org. The 45th Academy Awards (1973).(қолжетпейтін сілтеме)
- ↑ Goldenglobes.com. Winners & Nominees: Godfather, The.(қолжетпейтін сілтеме)
- ↑ BAFTA Awards Search: The Godfather 1973.(қолжетпейтін сілтеме)