Баймағамбет Қанапияұлы Ізтөлин

Баймағамбет Қанапияұлы Ізтөлин (25.9.1809, Ақмола губерниясы Петропавл уезі. Шәліңке ауылы (қазіргі Солтүстік Қазақстан облысы) - 12.4.1921, Петропавл) - ақын. 1916 - 1917 жылдары Пресновка мектебінде, "Уазифа" медресесінде оқыған. 1919 жылы Петропавлда уездік ревкомға орналасады. Онда мектептер ашып, мүғалімдер даярлайтын қысқа мерзімді курстар ұйымдастырады. Петропавл қаласында мұсылман бюросы мен қазақ-татар клубында жүмыс істеген. Феодоров ауданы оқу бөлімінің нұсқаушысы болған.

Шығармашылығы

"Жалғыз жілік", "Ала торпақ" (1913), "Өкпеге жауап", "Жәкі мен Құла ат" (1915), "Соғыс", "Өмірім" (1916), "Айым мен күніме" (1917) өлеңдері жарық көрген. Iзтөлин өзінің "Отарба", "Туғаныма", "Қалқамшырақ" (үшеуі де 1917), "Пысылдақ Омар" (1918), "Күн мен түн" (1919). І-нің "Көк теке", "Маймыл мен түлкі", т.б. мысалдары бар. Ақынның шығармалар жинағы бірнеше рет(1926,1935,1957,1981) басылып шыққан. Кейбір жеке туындылары оқулықтарға енгізілген. С.Мұқанов "Өмір мектебі" трилогиясында І-нің туралы жазған.

• Өмірі мен шығармалары А., 1957;
• Таң сәулесі. Өлеңдер. А., 1981.