Ілхам (алхама - «сендіру» етістігінен шыққан) – иманды күшейту арқылы тебіреніс пен шабытты халге жету, ақиқат ілімді иелену. Құранда кездесетін сендіру мағынасындағы – (алхама) етістігінен шыққан Ілхам сөзі кейіннен уәлидің – хақтыққа жеткен адамның ерекше халге енген, діни шабыттанған күйіндегі көкірегіне құйылған нұрлы, хақиқи ілімі мағынасында қолданыла бастады. Жалпы адам баласына пайғамбарлар арқылы хабарланатын дүние сыры мағынасындағы уақидан айырмашылығы бар Ілхам – әулиелерге, яғни жеке адамдарға берілгендіктен, біріншіден сол адамның өзі үшін бағалы деп саналды. Сопы ғұламалар тек Ілхамға ден қоя отырып, адам Құранның сырлы, құпия мәнін ұғына алады деп біледі.[1][2]

Дереккөздер өңдеу

  1. Қазақ Энциклопедиясы, 9 том
  2. Ислам. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2010 ISBN 9965-26-322-1