Абдолланаме

Абдолланаме – Хафиз Таныш ибн Мир Мұхаммед әл-Бұхаридың (16 ғ-дың соңы мен 17 ғ-дың басы) тарихи шығармасы.

Автордың Бұхара ханы Абдолла хан ІІ-ге арнаған бұл шығармасы «Шәрәф наме-ий шаһи» («Шаһтар даңқы кітабы»), «Зафарнаме» («Жеңіс кітабы») деп те аталады. Тәжіктің әдеби тілімен (парсыша) ұйқасты қара сөз үлгісінде жазылған. «Абдолланамеде» автордың өзі куә болған Абдолла ханның Хорезмге, Дешті Қыпшаққа, Хорасанға, Батыс қырғыздарға, [[Орта Азия]] мен Иранның бірқатар аймақтарына жасаған әскери жорықтары сипатталады.

Орта Азия халықтары мен Қазақстанның этникалық құрылымы, соның ішінде қаңлы, қыпшақ, қарлұқ, ұйғыр, қоңырат тайпаларының әдет-ғұрпы, шаруашылығы туралы мәліметтер бар. Қазақ хандығының 16 ғ-дың 2-жартысындағы сыртқы саясаты, Шығай, Тәуекел, Ақназар хандар туралы деректер, қазақтардың Шайбани әулеті мен Сыр бойындағы қалалар (Сауран, Созақ, Иасы, т.б.) үшін күресі, оның идеологиялық, саяси мәні көрсетілген. Еңбекте қазақ халқының сыртқы саясаты мен дипломатиялық қатынасы жөніндегі құнды деректер келтірілген.

Автор Әбу Бәкр Наршаһидың «Тарих-и Бұхара», Рашид әд-Диннің «Жамиғ ат-Тауарих», Мұхаммед Хайдар Дулатидың «Тарих-и Рашиди», Мирхондтың «Раузат әс-Сафа», т.б. тарихи еңбектерін пайдаланған.

Дереккөздер

бас әріп