Адуындық
Адуындық - адам мінезіне тән сипат, оның өзгелерге жеткізбек болған ой-пікірі, іс-әрекеті мен қарым-қатынасында өктемдік байқалатын қасиеті. Адам мінезіндегі мұндай ерекшелікті халық азулылық деп те атайды. Адуындықтың екі жағы бар. Адуындық бір жағынан - істің мән-жайын білмей жатып байбалам салушылық, үстемдік пен өркөкіректікті білдіретін жағымсыз әрекет деп бағаланады. Екінші жағынан - адамның ойы мен сөзі жүйелі сезім, іс-әрекеттің ақиқаттығын білдіретін болса, сөйлеушінің айтқандарын тыңдаушы дұрыс қабылдап, әсерленеді. Пікірі мен сөзіне иланып, сөйлеушінің батылдығын сыйлап құрметтейді. Оның ісі мен әрекетіне қолдау көрсетеді. Мұндай адуындық батылдық әрекет деп саналады.[1]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Айбын. Энциклопедия. / Бас ред. Б.Ө.Жақып. - Алматы: «Қазақ энциклопедиясы», 2011. - 880 бет.ISBN 9965-893-73-Х
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |
Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |