Айрақты
Айрақты, Жаманайрақты – Батыс Үстірт кемерінің қиыр солтүстік-батысы және Өліқолтық сорының түйіскен жеріндегі тау.
| Айрақты тауы | |
| Сипаттамасы | |
|---|---|
| Биіктігі |
148 м |
| Орналасуы | |
|
45°00′45″ с. е. 54°10′48″ ш. б. / 45.01250° с. е. 54.18000° ш. б. (G) (O) (Я)Координаттар: 45°00′45″ с. е. 54°10′48″ ш. б. / 45.01250° с. е. 54.18000° ш. б. (G) (O) (Я) | |
| Елдер | |
|
| |
|
| |
Географиялық орны
өңдеуМаңғыстау ауданындағы Шетпе ауылының солтүстік-батыс жағында орналасқан Иір ойындағы оқшау тау. Абсолюттік биіктігі – 148 м. 1931 жылға дейін өзімен аттас айлақ және елді мекен болған. Қазан төңкерісіне дейін Айрақтыдан Қоңырат қаласына (Қарақалпақстан) дейін тұрақты сауда керуені қатынап тұрған. Қазақстандағы ірі ас тұзы және мирабилит тұздарының кен орны ретінде белгілі.[1]
Сипаттамасы
өңдеуАйрақтының жан-жағы – құз жартас, оңтүстік жағында бір ғана шығар жолы бар, үсті тақтайдай тегіс, жауын-қар сулары сақталатын тастақтары мол. Оның үңгірлерінде сақталған шимайлы суреттер кезінде Алан Медоевтің зерттеу объектісіне айналды. Бұл жердің етегі су жолының бастау алар жері, Г.С.Карелиннің 1832 жылы мұнай белгісін аңғарған мекені. Қатал табиғатына орай ол Жаманайрақты аталып, қазіргі карталарда солай көрсетіліп жүр. Айрақты – малмен қоса егіншілікті, балық аулауды кәсіп еткен қазақтардың мекені.