Айқайадамның өз іс-әрекеті мен қылығына иелік ете алмай қатты тіл қатуы, дауыс көтеріп сөйлеуі.
Айқай әдеттегі сөйлеу мөлшерінен қатты шыққан дауысты немесе үнді білдіреді. Айқайдың ауыспалы мағынада ұран салу ұғымында да қолданылады. У-шу, даурыққан көп дауыстар да айқай деп аталады. Айқай адамдардың іс-әрекетіндегі сезім күйлерін танытады. Психологиялық тұрғыдан айқайшылдық — адамның жағымсыз қасиеті.[1]

Сілтемелер

өңдеу
  1. Қазақ энциклопедиясы, 1-том