Алексей Павлович Окладников

Окладников Алексей Павлович (3.10.1908, Ресей, Иркутск облысы Жигалов ауданы Константиновка ауылы – 17. 11.1981, Ресей, Новосибирск қаласы) – ғалым, тарих ғылымдарының докторы (1947), профессор (1962), КСРО ҒА-ның академигі (1968).

Неолит и бронзовый век Прибайкалья, ч. 1-3. М.–Л., 1950 – 55; Якутия до присоединения к Русскому государству, М.–Л., 1955; Олень золотые рога, М.–Л., 1964; Центр.-Азиатский очаг первобытного искусства, Новосиб., 1972; Петроглифы Байкала, Новосиб., 1974; По Аляске и Алеутским островам, Новосиб., 1976; Петроглифы Монголии, Л., 1981. Ларичев В.Е., Сорок лет среди сибирских древностей, Новосиб., 1971; Финашина Г.Н., А.П. Окладников, М., ,1981.Ж. Таймағамбетов, Ғ. Қиясбек Якут АКСР-і (1956), Ресей (1957), Бурят АКСР-і (1970) елдерінің еңбек сіңірген ғылым қайраткері.

Иркутск педагогика институтын бітірген (1934). КСРО ғылым академиясының Ленинград бөлімшесі тарих институтының аға ғылыми қызметкері, меңгерушісі (1938 – 52), Археология институтының полеолит секторының меңгерушісі (1952 – 61). КСРО ғылым академиясының Сібір бөлімшесінде гуманитарлық зерттеу бөлімінің меңгерушісі, осындағы тарих, филология және философия институтының директоры (1961 – 66) қызметтерін атқарған. Сібір, Қиыр Шығыс, Орта Азия далаларындағы палеолит, неолит, қола және темір дәуірлерінің жергілікті мәдениетін анықтады. Осы аймақтардағы алғашқы қауымдық құрылыс мәдениеті жөнінде көптеген зерттеу еңбектер жазды. КСРО Мемлекет сыйлығы лауреаты (1950, 1973). Көптеген орден, медальдармен марапатталған.