Алғашқы қауымдық тәрбие

Алғашқы қауымдық тәрбие - алғашқы қауымдық кұрылыс шарттарында іске аскан өсіп келе жатқан ұрпаққа қоғамдық тарихи тәжірибені табыстау. Балалар мен жасөспірімдер алғашқы еңбек және соғыс кұралдарын жасау және қолдану дағдыларын игерді, бірге өмір сүру ережелерін меңгерді. Олар әртүрлі ырымдарды орындауға және барлық мүмкін «арнау» мен «сынаулардың» жүргізілуіне қатысты. Бала өмірінде өз орнын ойын да тапты.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Педагогика / О 74 Жалпы редакциясын басқарған экономика ғылымдарының докторы, профессор Е. Арын - Павлодар: "ЭКО" ҒӨФ. 2006. - 482 б. ISBN 9965-808-85-6