Ампер заңы

Ампер заңы – бір-бірінен белгілі бір қашықтықта орналасқан өткізгіштердің шағыш кесіндісі бойымен өтетін екі токтың өзара механикалық әсерлесу заңы. 1820-шы жылы француз физигі А.М. Ампер (1775–1836) ашқан. Ампер заңынан параллель екі өткізгіш бойымен ток бір бағытта жүрсе, олардың бір-біріне тартылатындығы, қарама-қарсы бағытта жүрсе, бір-бірінен тебілетіндігі шығады. Ампер заңы бойынша тогы бар өткізгіштің шағын кесіндісіне (Δl) магнит өрісі тарапынан әсер етуші механикалық күштің (F) шамасы мына өрнек арқылы табылады:
F=kIΔlBsinα,
мұндағы α – Δl мен B (магнит индукциясының векторы) бағытының арасындағы бұрыш, k – пропорционалдық коэффициент (Гаусс жүйесінде k=1/c, Бірліктердің халықаралық жүйесінде k=1), I - өткізгіштегі ток күші.

Электрлік ток магнит өрісін тудырады.

Түрлендірілген Ампер заңы түрі $F_{A}=IBLsin\alpha =q_{0}n{\bar {v}}_{b}BLsin\alpha$. Алынған нәтижені $S$ көлденең қима арқылы өтетін бөлшектердің $N$ жалпы саны арқылы жеңіл өрнектеуге болады $N=nV=nSL$, сонда ${\vec {F}}_{L}=q_{0}{\bar {v}}_{0}Bsin\alpha$. Ампер күші дегеніміз - магнит өрісінде қозғалып жүрген $N$ зарядталған бөлшектерге әрекет ететін жалпы күш. Сонда зарядталған бір бөлшекке әсер ететін күш.