Ислам және басқа діндер

Ислами сенім бойынша Исламнан басқа діндер тура жолға жетелеп, адамның жұмаққа кіруіне себеп бола алмайды. Яһудилер мен христиандардың шариғаттары әу баста Аллаһтан тұскен тура жол болғанымен, Мұса пайғамбардан кейінгі яһудилер және Иса пайғамбардан кейінгі христиандар діндеріне көп жаңалық пен адасу кіргізіп, таза шариғаттарынан түк қалмаған деп саналады. Сондықтан Ислам туралы естіген әрбір яһуди мен христианға мұсылман болу парыз, Исламға қарсы болғандары Аллаһтан келген аянды өтірікке шығарғаны үшін мәңгі азапқа ұшырайды. Аллаһ Құранда айтады:

«Кімде-кім Исламнан басқа дін қаласа, одан қабылданбайды да ол Ақыретте қасірет шеккендерден болады»

Әли Имран сүресі 85-ші аят

Мұсылмандар басқа діндегілермен қарым-қатынаста екі аятқа негізделеді:

«Аллаһ сендермен дін үшін соғыспаған, үйлеріңнен қумағандармен жақсы болуға, оларға әділдік қылуға тыйым салмайды. Шын мәнінде Аллаһ әділдерді жақсы көреді»

Мумтахана сүресі, 8-ші аят

«Сендерге өздеріңнің діндерің, маған өзімнің дінім»

Кәфирун сүресі

Ислам және христиандар өңдеу

Толық мақаласы: Ислам және христиандық

Христиандар мұсылмандарға басқа діндерден гөрі жақынырақ саналады, себебі Құранда айтылған:

«Ақиқатта сен иман келтіргендердің ең қатал жауы яһудилер мен мушриктер (Аллаһқа серік қосушылар) екенін табасың. Және сен оларға махаббатымен ең жақындар „Біз — христианбыз“ дегендер екенін табасың, себебі олардың арасында дін қызметкерлері мен монахтар бар және олар тәкаппарлық етпейді»

Мәида сүресі, 82-ші аят

Бірақ Құранда олардың ішінде Исламға жау болып келетіндері туралы айтылған:

«Яһудилер мен христиандар олардың дініне ермейінше саған разы болмайды. Айт: „Шын мәнінде Аллаһтың тура жолы — тура жол“»

Бақара сүресі, 120-шы аят

Мұсылмандарға олармен қатынас ұстау рұқсат етілген, бірақ оларды бауырлар сияқты жақсы көру, соғыста оларға көмектесу харам. Ислам дініне қарсы христиандармен немесе басқа кәпірлермен бірігіп соғысу, оларға көмектесу діннен шығаратын күпір саналады[1].

Христиандар Құдайдың ұлы санайтын Иса пайғамбарды мұсылмандар яһудилерге жіберілген Аллаһтың елшісі санайды. Құранда Иса пайғамбардың кейбір кереметтері, оның аспанға көтерілуі баяндалған. Шариғат басқа пайғамбарларға құрмет етуді әмір еткен секілді Иса пайғамбарға да құрмет көрсетуді бұйырады, оны сөгуге, өтірікке шығаруға болмайды. Исламда Иса мен оның анасы Мәриям Аллаһтың керемет белгілері саналады, бірақ оларды құдай немесе жаратушы санатына көтергендер кәпір саналады.

Ислам және яһудилер өңдеу

Толық мақаласы: Ислам және яһудилік

Ислам яһудилермен жақсы қатынасты ұстауға тыйым салмағанмен, олардың әртүрлі қулықтары мен сатқындықтары үшін Араб түбегіндегі яһудилермен соғысқан. Мұхаммед пайғамбардың ажалының бір себебі болған уды яһуди әйел асына араластырған. Аллаһ Құранда айтады:

«Ақиқатта сен иман келтіргендердің ең қатал жауы яһудилер мен мушриктер (Аллаһқа серік қосушылар) екенін табасың. Және сен оларға махаббатымен ең жақындар „Біз — христианбыз“ дегендер екенін табасың, себебі олардың арасында дін қызметкерлері мен монахтар бар және олар тәкаппарлық етпейді»

Мәида сүресі, 82-ші аят

Басқа діндер өңдеу

Индуизм, буддизм, конфуцийшілдік және басқа да діндер Исламға «зұлымдық жасамау, тағдырға сену, әке-шешеге құрмет көрсету» мәселелерінде ұқсағанымен, олардың өкілдері шариғат бойынша көпқұдайшы-мушриктер ретінде саналады, себебі индуизм сенімі бойынша олардың пұттары «бір құдайдың әртүрлі көріністері» саналғанмен, шариғат бойынша бұл ширк — Аллаһтан басқаға құлшылық саналады. Сонымен қатар олар Ақырет күнін, Аллаһтың алдындағы есепті жоққа шығарып, кейбіреулері реинкарнацияға сеніп, жанның мәңгі-бақи бір денеден бір денеге көшуіне сенеді. Ал буддизм діні әу баста атеисттік сипаттағы құдайды мойындамайтын дін болғанымен, уақыт өте Будданың өзі құдайға айналды. Конфуций ілімі мен синтоизм де тау-тастарды пұт қылып, ата-баба әруақтарына сиынуды дұрыс санайды.

Шариғат бойынша бұл діндегілердің сойған еті харам және бұларға ұқсап-бағуға, мейрамдарын тойлауға, бұлардың жолын дұрыс санап, оларды сүюге тыйым салынған.

Дереккөздер өңдеу

  1. «Науақид әл-Ислам», Мұхаммед ибн Абдуль-Уәһһаб