Аш тию
Аш тию - көзі өткір, көзі тигіш назаргерде адамның жас балаға тіл-көзі тиюі. Аш тиген (тіл-кез тиген) бала шырылдап жылап, ұйқысы бұзылып, мазасы кетеді. Егер де балаға аш тиген болса, аштайтын адам есінеп-құсьшап мазасы қаша бастайды. Аш тиген баланы көбінесе жасы үлкен әйел аштау жасап, емдейді.[1]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Қазақтың этнографиялық категориялар, ұғымдар мен атауларының дәстүрлі жүйесі. Энциклопедия. - Алматы: DPS, 2011. - ISBN 978-601-7026-17-2
| Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
| Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |