Ағашері

АҒАШЕРІ (парсыша ағач-эри) — түркі тілдес тайпа. Ол туралы алғашқы деректер Византия жазушысы Приск Панийскийдің (5 ғасырдың 3-ширегі), рим жазушылары Иорнанд пен Кассиодордың (6 ғасырдың ортасы) еңбектерінде кездеседі. АҒАШЕРІ Каспий теңізінің солтүстігін мекендеген. 1245 жылғы араб-түрік-моңғол сөздігінде АҒАШЕРІ “Орман адамдары” деп аталады. Рашид ад-Дин АҒАШЕРІні оғыздардан тараған тайпаларға қосады (“Жами ат-тауарих”). Ертеректегі деректерде АҒАШЕРІ хазарлардың бір буыны ретінде сипатталады. Бұлар алдымен Солтүстік Кавказды, кейіннен оғыз тайпалары — афшар, баятпен бірге Шығ. Анадолының Мараш тауын мекендеген. 1246 жылы АҒАШЕРІ басқа түрік тайпаларымен бірлесіп, моңғол қолбасшысы Байчу-ноян әскерлеріне қарсы тұрған. Осы кезеңде АҒАШЕРІнің үшінші тобы салжұқтардың Аққойлы мен Қарақойлы одағына енді. Қазіргі кезде АҒАШЕРІ ұрпақтары Иранның оңтүстік-шығысын мекендейді.

Дереккөздер

• Қазақ ұлттық энциклопедиясы