Ақы
Ақы - жұмысшы алатын жеке табыс; жалақы ставкасының еңбектену уақытына көбейтілуі арқылы есептеледі.[1]
Ақы - қазақы отбасында баланың сауатын ашу үшін медреселерде немесе бөлек киіз үй тігіп, молдаларға Ақы төлеп оқытатын болған. Алты ай көктем мен жаз оқытканына молдалар үш-төрт бас қой алған. Бұл молдалар көбінесе көшіп-қонып жүрген татарлар болды. Сондай-ақ, мал емдеген емшіге оның ақысын заттай, айталық, тері-терсек, елтірі, сеңсең, жүн серкеш, тоқты, қой, мата түрінде ақы беретін болған. Кейініректе ел арасында ақша айналысы арта түскен кезден бастап, ақыны ақшалай беру үрдісі ене бастаған. Ақы ны қолма-қол алған соң, немесе беретін мал иесі атағаннан кейін емсек емші ол кәдеге ризалығы ретінде «Ниетің қабыл болсын!» деп батасын беретін. Ақының шаруашылық, ғұрыптық және әдеттік құқықтық салалардағы түрлері бар.[2]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Әлеуметтану және саясаттану бойынша / Жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д., профессор Е. Арын - Павлодар: «ЭКО» ҒӨФ. 2006. - 569 б. ISBN 9965-808-89-9
- ↑ Қазақтың этнографиялық категориялар, ұғымдар мен атауларының дәстүрлі жүйесі. Энциклопедия. - Алматы: DPS, 2011. - ISBN 978-601-7026-17-2
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |
| Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
| Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|