Барбизон мектебі

Барбизон мектебі — 19 ғасырдың 2-жартысында пейзаж жанрына жаңа бағыт алып келген француз кескіндемешілері шығармашылығына берілген атау. Мектептің аты суретшілердің жұмыс істеген жері, Париж маңындағы Фонтебло тоғайының жанында орналасқан Барбизон деревнясынан шыққан. Барбизон мектебі бұрынғы академиялық және романтикалық мектептердің дағдарыс жағдайында пайда болған. Реалистік пейзажда өзінің жолын табу үшін бұл мектеп өкілдері 17 ғасырдағы голланд кескіндемесіне, 19 ғасырдың басындағы ағылшын пейзаж кескіндеме шеберлері (Дж. Констебл, Р. Бонингтон) мұрасына сүйенеді. Сонымен қатар 18—19 ғасырлардың басындағы ұлттық пейзаж кескіндемесінің реалистік үрдістерін (Ж. Мишель), соның ішінде романтизм шеберлерінің (Т. Жерико, Э. Делакруа) өнерін дамытты. Барбизондықтар нақтылы пейзаж мотивтерін, ұлттық ландшафтының эстетикалық құндылығын нығайтуға, табиғаттың әр-алуан күйін, ауа мен жарық арасындағы тербелісті қағаз бетіне түсіріп алуға ұмтылған. Олар пейзажды рухтандырып, күнделікті адамдардың өмірі мен табиғат арасындағы байланысты сезіне жеткізген. Барбизон мектебінің бастауында Т. Руссо, Ж. Дюпре, Н. Диоз, Ш. Добиньи тұрды. Пейзажистермен қатар Барбизон деревнясында К. Троян бастаған суретші-анималистер (пейзажға үй жануарларының бейнесін қосатын) жұмыс істеді. Барбизон мектебіне К. Коно, Ж.Ф. Милле жақын болды. Барбизон мектебінің дәстүрі басқа да Еуропа елдеріндегі реалистік пейзажды жетілдіруге ықпалын тигізді (голландтық Я.Б. Йонгкинд, венгрлік М. Мункачи, Л. Паал, румындық Н. Григореску, Й. Андрееску, чехиялық А. Хиттусси, орыс пейзажистері А.П. Боголюбов, А.К. Саврасов, Ф.А. Васильев, т.б.).

Барбизондықтар көрінісі