Бейнелеу теориясы

Бейнелеу теориясы — организмнің ми қызметі сыртқы әсерлердің бәрін қабылдауға, бейнелеуге қабілетті. Мидағы бейне, образ сол бейнеленген зат пен құбылыстың тірі суреті деуге болады.

Неорганикалық материяның (өлі табиғат) өзінде де түрлі нәрселер бейнелейді. Мәселен, заттың айнадағы сәулесінен біз оның суретін көреміз. Ал егер оны алып кетсек, оның суреті де айна бетінен жоғалып кететіндігі мәлім.

Психикалық бейне де осы іспеттес, яғни сыртқы орта әсер етпейінше, мида ешқандай психикалық құбылыс пайда болмайды. Айна бетіндегі бейне де, адам миындағы бейне де «бейнелену» деген бір сөзбен аталғанымен бұл екеуінің арасындағы айырмашылық жер мен көктей. Айна бетіндегі сәуле «жансыз» сәуле болып табылады. Ал адам миында болатын бейнелеу процесінің айга бетіндегі сәуледен бір ерекшілігі – соңғы бейне өте күрделі, ол жүйке процестері жұмысынан туады. Адам миындағы бейненің тағы бір ерекшілігі оның сөздің әсерінен бейнеленуі. Бейнелену мәселесі кезінде Аристотель, әл-Фараби еңбектерінде де елеулі орын алды..