Бернардо Альберто Усай
Бернардо Альберто Усай (Хуссей, ис. Bernardo Alberto Houssay, 10 сәуір, 1887, Буэнос-Айрес, Аргентина — 21 қыркүйек, 1971) — аргентиналық физиолог, «Глюкоза метаболизміндегі гипофиздің алдыңғы бөлігіндегі гормондардың рөлін ашқаны үшін» Физиология немесе медицина саласындағы Нобель сыйлығын 1947 жылы алған. Сыйлықты гликогеннің каталитикалық түрленуін ашқаны үшін марапатталған жұбайы Герти Коримен және Карлмен бөліст. Ол ғылымда Аргентина және Латын Америкадан Нобель сыйлығын алған бірінші иегер.
| Бернардо Альберто Усай | |
| Bernardo Alberto Houssay | |
 | |
| Туған күні | |
|---|---|
| Туған жері | |
| Қайтыс болған күні |
21 қыркүйек 1971 (84 жас) |
| Қайтыс болған жері | |
| Жұмыс орны |
көрнекті физиолог, Нобель сыйлығының лауреаты физиология мен медицина саласында (1947) |
Өмірбаян өңдеу
Бернардо Альберто Усай Буэнос-Айресте, Франциядан келген иммигранттар Альберт мен Клара Усайдың отбасында дүниеге келген. Ол, ерте жетіліп, 14-жасында Буэнос-Айрес университеті фармацевтика мектебіне жіберілді, одан кейін тек 17 жаста болған кезде 1904 жылы 1910 жылға дейін осы университеттің медицина факультетінде оқыды. Усай үшінші жылы медицина студенті болып жүріп, физиологиялық ғылыми-зерттеу және оқу-әдістемелік бөлімінің көмекшісі ретінде қызмет атқарды.
Аргентина ҒА академигі.