Биоценология

Биоценология (биоценоз және гр. logos - ғылым) – тірі организмдердің құрылысын, дамуын, табиғатта орналасуын, пайда болу мерзімін, шыққан арғы тегін зерттейтін ғылым; биоценоз туралы ғылым олардың құрамы құрылымы ішкі және биоценотикалық ортасы биотрофикалық және медиопатикалық процестер кауымдастығында іске асады.^[1]

«Биоценология» терминін алғаш рет ғылымға неміс ғалымы К.Мебиус 1877 ж. енгізген. Биоценология ғылымында тірі организмдерді 3 топқа бөледі: автотрофты организмдер; гетеротрофты организмдер және сапротрофтар. Биоценология тірі организмдер мен өлі табиғаттың арасындағы биологиялық заңдылықтарды ашады, олардың арасындағы энергия айналымын зерттейді.^[2]

Дереккөздер

↑ Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Биология / Жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д., профессор Е. Арын - Павлодар: «ЭКО» ҒӨФ. 2007. - 1028 б. ISBN 9965-08-286-3
↑ Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Ғылымтану. Жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д., профессор Е. Арын- Павлодар: ҒӨФ «ЭКО», 2006 жыл. - 430 б. ISBN 9965-808-78-3

Бұл — мақаланың бастамасы.
Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз.
Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет.

[name-1] Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Биология / Жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д., профессор Е. Арын - Павлодар: «ЭКО» ҒӨФ. 2007. - 1028 б. ISBN 9965-08-286-3

[2] Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Ғылымтану. Жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д., профессор Е. Арын- Павлодар: ҒӨФ «ЭКО», 2006 жыл. - 430 б. ISBN 9965-808-78-3

[1]

[2]