Борис Михайлович Степанов

Степанов Борис Михайлович (24.05.1910- 24.06.1990)- ядролық физика, электрвакуумдық және импульстық өлшеу жүйелерінің саласында танымал кеңестік ғалым, Қоғамның еңбек сіңірген қайраткері.

Өмірбаяны

1910 жылы Петербург қаласында дүниеге келген. 1935 жылы Ленинград физика- механикалық институтты аяқтаған.

1934-1960 жылы АН КСРО химиялық институтында инженер қызметінен электрвакуумдық зертхананың бастығының дәрежесіне дейін жұмыс істеген.

1941 жылы «жұмысшы- шаруа Қызыл Әскеріне» шақырылған болатын. Ленинградтық майданда 37418 әскери бөлімде пиротехник қызметін атқарған. 1943 жылдың сәуірінде Ленинградтық 01754 әскери бөлімінде оқ- дәрілерді сақтау бөлімінің бастығы болып және капитан қызметін атқарып жүрді.

Қоршаудан шыққаннан кейін Ленинград қаласынан минаны алу үрдісіне қатысты.

1945-1960 жылдары әртүрлі өлшеу тәсілдерін және құралдарын өңдеп шығарды. Олар ядролық және термоядролық жарылыстарын сүйемелдеуге, қару- жарақтарды өңдеуге, физика саласында зерттеу жұмыстарын жүргізуге зор мүмкіндіктер ашты.

1990 жылы Мәскеу қаласында көз жұмды.

Марапаттаулары

Қызыл Жұлдыз ордені (1944), «Құрмет» ордені (1953), Қазандық төңкерісіндегі еңбегі үшін (1971), Ленин ордені (1956, 1962, 1980), «1941—1945 жылдарындағы Ұлы Отан соғысында жеңіске жеткені үшін».

Еңбек жолы

1960—1965 жылдары НИИИТ директоры және ғылыми көшбасшысы.

1965—1983 жылдары оптикалық— физикалық өлшеудің ВНИИ директоры.

Физика— математика ғылымның докторы, профессор.

Қоғамдық Еңбек қайраткері.(1980)

Сталиннің және Ленин сыйлықтарының иегері.

Шығармалары

Фотометриялық және голографиялық аппараттардың жинағы. 1974.

Жіңішке магниттік қабықшалар туралы мәліметтер. 1976.

Төмен температурада материалдардың оптикалық қасиеті. 1980.

Дереккөз

Орысша уикипедиядан аударылған.